Αγοραφοβία

Ο όρος «αγοραφοβία» χρησιμοποιείται με την ευρύτερη σημασία του, σε σύγκριση με εκεινη που ειχε αρχικώς προταθεί, και με εκεινη, η οποία ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται σε μερικές χώρες. Η απόδοση του όρου περιλαμβάνει φόβους όχι μόνο των ανοικτών χώρων, αλλά και των χαρακτηριστικων που σχετίζονται με αυτους, όπως η παρουσία πλήθους και η δυσχέρεια άμεσης και εύκολης διαφυγής σε ασφαλές μέρος (συνηθως στο σπίτι του ασθενούς). Ο όρος συνεπώς παραπέμπει σε μια ομάδα αλληλοσχετιζομενων και συχνά αλληλοεπικαλυπτομενων φοβιών, η οποία περιλαμβάνει ποικίλους φόβους που εχει κανεις εγκαταλείποντας το σπίτι: φόβο να μπει σε καταστήματα, φόβο να αντιμετωπίσει πλήθη και δημόσιους χώρους ή να ταξιδέψει μόνος του με σιδηρόδρομο, λεωφορείο ή αεροπλάνο.

Μολονότι η βαρύτητα του άγχους και η έκταση της συμπεριφοράς αποφυγής ποικίλλουν, η αγοραφοβία ειναι η πλέον περιοριστική της λειτουργικότητας φοβική διαταραχή και μερικοί ασθενείς περιορίζονται τελείως μέσα στο σπίτι τους. Πολλοί ασθενείς ειναι τρομοκρατημένοι στην ιδέα οτι θα καταρρεύσουν και θα μείνουν αβοήθητοι μπροστά σε κόσμο. Η έλλειψη άμεσα διαθέσιμης οδού διαφυγής ειναι ένα απο τα βασικά χαρακτηριστικά πολλών απο τις αγοραφοβικές καταστάσεις. Οι περισσότεροι αγοραφοβικοί ασθενείς ειναι γυναίκες και η έναρξη της νόσου τοποθετείται συνήθως στην αρχή της ενηλίκου ζωής. Καταθλιπτικά και ιδεοληπτικά συμπτώματα, όπως και κοινωνικές φοβίες μπορεί να συνυπάρχουν αλλα δεν κυριαρχούν στην κλινική εικόνα. Σε απουσία αποτελεσματικής ψυχοθεραπευτικής αντιμετώπισης, η αγοραφοβία μπορεί να μεταπέσει σε χρονικότητα με διακυμάνσεις ως προς την ένταση.