Αντιδρασεις Στον Επικείμενο Θάνατο

Ένας αριθμός ερευνητών εχει μελετήσει τις αντιδράσεις στο θάνατο. Σπάνια κάποιος άρρωστος που πεθαίνει, ακολουθεί μια σειρά αντιδράσεων που να διακρίνονται με ευκολία μεταξύ τους. Επισης δεν υπάρχει καθορισμένη αλληλουχία που να ισχύει για όλους τους ασθενείς. Τα ακόλουθα όμως πέντε στάδια που προτείνονται, συναντώνται πολύ συχνά στην πράξη:

1ο στάδιο Σοκ-Άρνηση
Οταν ακούσει ο άρρωστος οτι πεθαίνει, στην αρχή αντιδρά με σοκ. Μοιάζει χαμένος. Και στη συνέχεια μπορει να αρνηθεί τη διάγνωση ή να αρνηθεί οτι κάτι δεν πάει καλά. Μερικοί άρρωστοι δεν ξεπερνούν ποτε αυτό το στάδιο και μπορει να πηγαίνουν απο γιατρό σε γιατρό μεχρι να βρουν κάποιον να συμφωνεί μαζί τους.
2ο στάδιο Θυμός
Οι άρρωστοι γίνονται ευερέθιστοι και νιώθουν για την αρρώστια τους απογοήτευση και θυμό. Μια συνηθισμένη αντίδραση είναι: «γιατί εγώ;» Μπορει να θυμώσουν με το θεό, με τη μοίρα τους, με κάποιο φίλο, ή με ενα μέλος της οικογένειας τους. Μπορει ακόμα να θεωρήσουν τον εαυτό τους φταίχτη.
3ο στάδιο Διαπραγματευση
Ο άρρωστος μπορει να δοκιμάσει να διαπραγματευτεί με γιατρούς, με φιλους ή ακόμη και με το θεό. Σε ανταπόδοση για τη θεραπεία του θα εκπληρώσει μία ή πολλές υποσχέσεις, όπως να δίνει ελεημοσύνη και να πηγαίνει τακτικά στην εκκλησία. Μια άλλη πίστη της διαπραγμάτευσης ειναι η πίστη του οτι αν ειναι καλός υπάκουος πρόσχαρος, ο γιατρός θα τον κάνει καλύτερα.
4ο Κατάθλιψη
Εδώ ο άρρωστος δείχνει κλινικά σημεία κατάθλιψης όπως απόσυρση, ψυχοκινητική επιβράδυνση, διαταραχές του ύπνου, απελπισία και πιθανά ιδέες αυτοκτονίας. Η κατάθλιψη μπορει να ειναι αντίδραση στα αποτελέσματα της αρρώστιας στη ζωή του ή μπορει να οφείλεται στην αναμονή του θανατου που έρχεται.
5ο στάδιο Αποδοχή
Οι άρρωστοι συνειδητοποιούν ότι ο θάνατος ειναι αναπόφευκτος και αποδέχονται την οικουμενικότητα του. Τα συναισθήματα που νιώθει μπορει να ξεκινούν απο μια ουδέτερη διάθεση και να φτάνουν μεχρι την ευφορία.