Όρος που χρησιμοποιείται ευρύτατα απο τη σύγχρονη ψυχαναλυση για να δηλώσει τον τύπο σχέσης του υποκειμένου με τον κόσμο. Η σχεση αυτη ειναι το συνολικό και περίπλοκο αποτέλεσμα μιας ορισμένης οργάνωσης της προσωπικότητας, μιας λίγο ως πολυ φαντασιωσικης επίγνωσης των αντικειμένων, και μερικών προνομιακών τύπων αμυνας.