Το δευτερογενές όφελος θα μπορούσε να διακριθεί απο το προηγούμενο με βάση:
– την άφιξη εκ των υστέρων, σαν συμπληρωματικό κέρδος, η χρησιμοποίηση απο το υποκείμενο μιας αρρώστιας που εχει ήδη εγκατασταθεί
– Τον εξωγενή του χαρακτήρα σε σχεση με τον αρχικό προκαθορισμό της αρρώστιας, καθώς και σε σχεση με την σημασιοδοτηση των συμπτωμάτων.
– Το γεγονός οτι πρόκειται περισσότερο για ικανοποιήσεις ναρκισσιστικές ή συνδεόμενες με την αυτοσυντήρηση, παρα για άμεσα λιβιδινικες ικανοποιήσεις.