Ο ψυχισμος λειτουργεί ομαλότερα και βρίσκεται σε ισορροπια οταν η δυσαρέσκεια ειναι οσο το δυνατόν μειωμένη και η ευχαρίστηση οσο το δυνατόν αυξημένη. Πότε προκύπτει δυσαρεσκεια; Οταν δεν ικανοποιούνται οι ανάγκες. Πότε προκύπτει ευχαρίστηση; Οταν ικανοποιούνται οι ανάγκες. Οταν δεν ικανοποιούνται οι ανάγκες μου, δεν ειμαι ευχαριστημένος. Κι οταν δεν ειμαι ευχαριστημένος θυμώνω. Ο θυμός είναι συναίσθημα.

Ο θυμός υπαρχει για να δηλώσει οτι η δυσφορία ειναι μεγαλη. Και η δυσφορία προέρχεται απο ανικανοποιητες ανάγκες. Ειχα ας πούμε ανάγκη απο αγκαλια οταν ημουν μικρός και δεν την ειχα γιατι η μητερα μου δεν ηταν εκει; Λυπαμαι. Ομως η λύπη ειναι πολυ δύσκολη γιατι αναγκαστικά θα πρέπει να σκεφτώ το γιατι η μητερα μου δεν ηταν εκει. Κι αν το σκεφτώ αυτο θα ανακαλυψω οτι η μητερα μου αδιαφορούσε η δεν καταλάβαινε οτι την εχω ανάγκη. Κι αν το συνειδητοποιήσω κινδυνεύω να παραδεχτώ οτι ειμαι μόνος. Κι αν ειμαι μόνος δεν μπορω να επιβίωσω και θα πεθάνω.

Προτιμώ λοιπον να μην νιώσω το πραγματικό συναίσθημα που ειναι η λύπη. Θα το κρυψω. Κι οταν εκείνο θα θέλει να έρχεται στην επιφάνεια εγω θα το σπρώχνω προς τα κάτω. Στο κατω κατω της γραφής μπορω να θυμωσω με άλλα πράγματα. Αλλα επειδή φοβαμαι οτι με το θυμό η ηδη αδιάφορη μαμα θα με εγκαταλείψει περισσοτερο, δεν θα θυμωσω με αυτήν αλλα με όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Με τη δουλεια, με τους φίλους, με τα πράγματα. Με όλους εκτος απο τη μαμα. Που και που θα βγάζω οργή, αλλα επειδή αυτη διώχνει τους αλλους θα την μετατρέψω για παραδειγμα σε χιούμορ. Αυτο το χιουμορ που ολοι καταλαβαίνουμε οτι πισω κρύβει πολυ θυμό. Ύστερα υπαρχει και η επανάσταση. Στην Ελλαδα ολοι ειναι επαναστάτες. Αυτη ειναι η κυριότερη λύση για τη διέξοδο του θυμού.

Ο θυμός ή/καί η οργή μπορεί να προέρχονται από διάφορες αιτίες. Συνήθως οι ρίζες του επίμονα θυμωμένου ατόμου είναι ναρκισσιστικές. Το άτομο αισθάνεται ότι απειλείται διοτι δεν ικανοποιούνται οι ανάγκες του καί αντιδρά με θυμό. Υπάρχουν συνήθως κρυμμένα θέματα απόρριψης καί χαμηλής αυτοεκτίμησης τα οποία θα πρέπει να διερευνηθούν κατά την διάρκεια της ψυχοθεραπείας. Μπορεί να υπαρχουν θέματα πένθους το οποίο δεν εχει ποτε ξεκινήσει δηλαδή ποτέ δεν ξεκίνησε η σωστή διαδικασία να το βιώσει όπως θα έπρεπε γιατί δεν υπήρχε η βοήθεια και η στήριξη για να βγει θυμός.

Πολυ μεγάλος θυμός μπορεί επισης να προκύψει απο την υποκρισία των γονέων προς τα παιδια τους για παραδειγμα, οταν τους κανουν δώρα νομιζοντας πως ικανοποιουν καποια ανάγκη των παιδιών τους. Συνήθως τα δώρα αυτα ειναι δώρα ένοχης των γονιών γιατι δεν μπορούν η δεν ξέρουν πως να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των παιδιών τους. Δυστυχώς αυτο ειναι μια μεγαλη υποκρισία. Οταν μιλαμε για αναγκες, δεν εννοούμε τιποτα άλλο απο την συναισθηματική σχεση μεταξύ των ανθρώπων. Για τη σύνδεση η οποία αναπτυσσεται μεταξύ των ανθρωπων και η οποία εχει στοιχεια συντροφικότητας, οικείας συνύπαρξης, κατανόησης των σκέψεων και των συναισθημάτων, τρυφερότητας, σεβασμού, οχι επιβολής, οχι καταδυνάστευσης, οχι πίεσης, οχι κτητικοτητας.

Ο θυμός στην ψυχοθεραπεία αφήνεται να εκφραστεί ελεύθερα. Με το χρόνο το άτομο αντιλαμβάνεται την προέλευση του θυμού του. Τις ρίζες του. Όταν αρχίσουν να φαίνονται τα πρώτα σημάδια συνειδητοποίησής του, το άτομο ξεκινάει να αντιλαμβάνεται τα συναισθήματα που έκρυβε τόσα χρόνια πίσω από το θυμό. Είναι λοιπόν εύλογο να περάσει μία μικρή περίοδο ευσυγκινησίας η οποία θα σημάνει ψυχική πρόοδο και γενικότερη ψυχολογική εξέλιξη.