Οι Ασήμαντες Σημαντικές Συγκρούσεις
Πολλά ζευγάρια σε κάποια φάση στην σχέση τους αντιμετωπίζουν καβγάδες. Ξεκινούν να μαλώνουν αλλά δεν ξέρουν γιατί. Είναι δυνατόν να μαλώνεις και να κρατάς μούτρα στον άλλο για μια ασήμαντη αιτία; Προκαλεί εντύπωση όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ψάχνοντας λίγο βρίσκουμε ότι δεν είναι η ασήμαντη αιτία το πρόβλημα. Η ασήμαντη αιτία είναι μία αφορμή για να μιλήσει κανείς για σημαντικά βαθύτερα προβλήματα που υπάρχουν στη σχέση.
Όταν Υπάρχουν Παιδιά
Τα παιδιά είναι πάντα ένας παράγοντας που παίρνει κανείς υπόψιν του όταν το ζευγάρι έχει προβλήματα στη σχέση του. Ωστόσο τα παιδιά δεν επηρεάζονται τόσο αν οι γονείς τους χωρίσουν όσο αν συγκρούονται μεταξύ τους. Υπάρχουν ζευγάρια που χωρίζουν με πολύ καλό τρόπο και προσπαθούν να αντιμετωπίσουν με ήπιο τρόπο τις διαφορές τους. Όταν ένα ζευγάρι δεν μπορεί να κρατήσει την επιθετικότητά του και θέλει να εκδικηθεί ο ένας τον άλλο ενώ υπάρχουν παιδιά, τότε τα παιδιά φοβούνται, νιώθουν ενοχές, γίνονται επιθετικά, ευερέθιστα, παίρνουν το μέρος του ενός ή του άλλου.
Η Καταναγκαστική Επανάληψη Του Πληγώματος
Όταν τα ζευγάρια μπορούν να χωρίσουν πολιτισμένα και να βρουν τρόπο να μην στερούν από τα παιδιά τους τον άλλο γονιό και να μπορούν να περνάνε κάποιο χρόνο μαζί, τότε μπορούμε να πούμε ότι έχουν καταφέρει να χωρίσουν σχετικά καλά. Το αν έχουν καταλάβει γιατί χώρισαν είναι ένα άλλο θέμα που θα είχε νόημα να το ήξεραν νωρίτερα. Αλλά αυτό θα σήμαινε ότι θα ήξεραν και πολλά πράγματα για τον εαυτό τους. Ωστόσο φτάνει κανείς να αντιμετωπίζει προβλήματα και δεν ξέρει ούτε γιατί τα αντιμετωπίζει, ούτε πως δημιουργήθηκαν, ούτε πως να τα λύσει. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί πιστεύει ο καθένας ότι αυτός είναι που έχει δίκιο; Γιατί πιστεύει ότι αυτός είναι ο αδικημένος; Γιατί πλέει μέσα στον εαυτό του. Δεν μπορεί να δεί πέρα από τον εαυτό του. Και γιατί στους πιο ανώριμους ανθρώπους (δηλαδή στους περισσότερους) έρωτας σημαίνει «αγαπώ τον εαυτό μου» και όχι «αγαπώ εσένα». Όταν λοιπόν περιμένω να με αγαπάς όπως αγαπώ εγώ τον εαυτό μου και όχι όπως θέλεις εσύ, πράγμα που σημαίνει πως θεωρώ ότι εγώ κι εσύ είμαστε ίδιοι, τότε εύκολα θα διαπιστώσω ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα φαντάζομαι. Το να είμαστε όμοιοι, να είμαστε αρκετά ίδιοι, είναι όντως ένα είδος σχέσης αλλά σπάνιο. Αποτελεί περίπου το 5% των σχέσεων και αφορούν ανθρώπους οι οποίοι είναι αρκετά καλά με τον εαυτό τους, είχαν μία σχετικά καλή παιδική ηλικία χωρίς μεγάλες συγκρούσεις, είχαν γονείς που δεν ήταν εξαρτητικοί και μπόρεσαν να παρέχουν ασφάλεια στα παιδιά τους χωρίς να τους στερήσουν την αυτονομία τους. Επίσης οι γονείς αυτών των ανθρώπων δεν είχαν μεγάλες συγκρούσεις σαν ζευγάρι, έπαιρναν απόλαυση από την σχέση τους, είχαν χιούμορ, δεν απαιτούσαν από τα παιδιά τους να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες. Υπάρχει κι άλλο ένα 5% που ανήκει σε μια άλλη κατηγορία όπου δεν είναι ακριβώς αρκετά όμοιοι αλλά συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο. Έχει ο ένας κάτι που δεν έχει ο άλλος και συμπληρώνονται. Τί γίνεται όμως με το υπόλοιπο 90%; Έχει δυσκολίες. Οι μισοί από αυτούς δεν χωρίζουν ενώ ασφυκτιούν στο γάμο και το υπόλοιπο ποσοστό χωρίζει. Παγκοσμίως χωρίζουν περίπου οι μισοί λοιπόν. Η στατιστική είναι αμείλικτη και μας πληροφορεί για τα διάφορα φαινόμενα που αναπτύσσονται μέσα στους γάμους. Ξέρουμε λοιπόν ότι τα πράγματα στις σχέσεις είναι γενικά πολύ δύσκολα και δυστυχώς σε κάποιους από αυτούς τους γάμους παρατηρείται το φαινόμενο τα δύο μέρη να μένουν μαζί για ένα και μόνο λόγο. Για να πληγώνουν τον άλλο. Είναι ένα φαινόμενο που πραγματικά οδηγεί στην ψυχολογική καταστροφή ολόκληρης της οικογένειας και τα παιδιά που γεννήθηκαν μέσα σε ένα τέτοιο γάμο είναι εξαιρετικά άτυχα. Εγώ προσωπικά στην καριέρα μου έχω δει πάρα πολλές τέτοιες περιπτώσεις ανθρώπων που με πείσμα και με πρόθεση συνειδητή μένουν για να δημιουργούν πληγές στον άλλο. Φυσικά κανείς από τους δύο δεν γνωρίζει τίποτα για τους λόγους οι οποίοι κρύβονται πίσω από όσα συμβαίνουν, ούτε για τον εαυτό τους. Είναι μία σαδιστική επιλογή από την οποία παίρνουν ενδόμυχα ευχαρίστηση και οι δύο. Μία παθολογική κατάσταση μέσα στην οποία το παιδί που θα γεννηθεί θα έχει στο μέλλον σοβαρά προβλήματα.
Τι Συμβαίνει; Γιατί Οι Μισοί Χωρίζουν; Γιατί Πληγώνονται;
Ο άνθρωπος είναι ναρκισσιστικό όν. Τον ενδιαφέρει ο εαυτός του. Για να ενδιαφερθεί για τον άλλο πρέπει να είναι αρκετά ώριμος. Αυτή η ωριμότητα όμως στην οποία αναφέρομαι είναι σπανιότατη και δεν μπορεί να την έχει κανείς όταν είναι στερημένος. Οι άνθρωποι δεν κάνουν παιδιά για τα παιδιά. Κάνουν παιδιά για τους εαυτούς τους. Για να αφήσουν κάτι πίσω επειδή φοβούνται το θάνατο. Οπότε δεν ενδιαφέρεται κανείς να δημιουργήσει ζωή για να μεγαλώσει ένα ανεξάρτητο, αυτόνομο παιδί που να μπορεί να χαίρεται τη ζωή και τις σχέσεις. Όλοι οι άνθρωποι κάνουν παιδί για να καλύψουν τον αυξανόμενο με τα χρόνια φόβο και τις παλιές στερήσεις που είχαν από τους δικούς τους γονείς. Το ποσοστό των γονιών που χρησιμοποιούν τα παιδιά τους σα δικούς τους γονείς είναι τεράστιο. Τα χρησιμοποιούν σαν μητέρα τους κυρίως που θα τους δώσει την ανακούφιση και την ηρεμία που δεν είχαν πάρει ή αναπολούν από τη δική τους μητρική εμπειρία στην παιδική τους ηλικία. Δεν το βλέπει κανείς αυτό. Όλοι θεωρούν ότι είναι οι καλύτεροι γονείς ή ότι κάνουν ότι καλύτερο μπορούν. Το καλύτερο που μπορεί να κάνει κανείς δεν είναι να παρέχει υλικά πράγματα αλλά να ασχοληθεί με το ποιο είναι πραγματικά το παιδί του. Ούτε αυτό μπορεί γίνει όμως γιατί ούτε κι οι γονείς γνωρίζουν τον εαυτό τους. Οπότε από γενιά σε γενιά μεταφέρονται τα ίδια προβλήματα και διαιωνίζονται. Η επιθετικότητα πρέπει να βγεί κάπου. Δεν είναι δυνατό να συσσωρεύεται. Όταν δεν είσαι αρκετά καλά με εσένα, δεν μπορείς να βρείς φυσιολογικό άνθρωπο. Θα επιλέξεις στο επίπεδο που είσαι. Ο ανώριμος θα πάρει ανώριμο. Ο εξαρτητικός εκείνον που δεν θέλει να εξαρτηθεί. Ο παιδικός τον γονεϊκό. Ο θυμωμένος τον ενοχικό.
Τι Σημαίνει Θεραπεία Διαζυγίου;
Σημαίνει να βρείτε μέσα σας τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων και να χωρίσετε ομαλά καταλαβαίνοντας γιατί χωρίζετε. Και το όφελος δεν θα είναι μόνο αυτό αλλά κυρίως ότι δεν θα επαναλάβετε τα ίδια στην επόμενη σχέση. Αυτό που έχουμε μέσα μας το επαναλαμβάνουμε αυτόματα. Για να σταματήσει η επανάληψη θα πρέπει να έχετε κοιτάξει την εσωτερική σας ψυχική ζωή και να έχετε νιώσει τα συναισθήματα που κρύβονται εκεί και που πιέζουν για να επαναληφθούν. Στην θεραπεία υπάρχει ο τρόπος σταδιακά να βγουν με ασφάλεια αλλά όχι για να εκτονωθούν. Βγαίνουν για να τα βιώσετε και να μιλήσετε γι’ αυτά. Η θεραπεία διαζυγίου γίνεται στο ζευγάρι. Πριν αποφασίσετε να χωρίσετε ζητήστε βοήθεια για να πάρετε τις σωστές αποφάσεις. Να ξέρετε τί κάνετε και γιατί το κάνετε, με σκοπό να μην επαναλάβετε απλώς ένα παλαιό πλήγωμα αλλά να δημιουργήσετε τις προϋποθέσεις για ένα ομαλό κλείσιμο της παρούσας σχέσης και μία συνειδητότερη επιλογή την επόμενη φορά.
*Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα
Η διαδικασία της ψυχοθεραπείας απαιτεί δέσμευση, αφοσίωση και απευθύνεται μόνο σε όσους βλέπουν σοβαρά οτι χρειάζεται να αλλάξουν τη ζωή τους. Αν σκέφτεστε να ξεκινήσετε αυτό το ταξίδι, καλέστε με στο 211 71 51 801 για να κλείσετε ένα ραντεβού και να δούμε μαζί πώς μπορώ να σας βοηθήσω.
Μιχάλης Πατεράκης
Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής
University of Indianapolis University of Middlesex
Καρνεάδου 37, Κολωνάκι
Δέχομαι κατόπιν ραντεβού
Τηλ: 211 7151 801
www.psychotherapy.net.gr
www.mixalispaterakis.gr
