Εγωισμος και Παθολογικος Ναρκισσισμος Ψυχοθεραπεια Συμβουλευτικη: Οι άνθρωποι που υπερβάλλουν τον εαυτό τους και τον προβάλλουν για να δείξουν τις αρετές τους, ασφαλώς έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση. Ο ώριμος άνθρωπος ξέρει τις δυνατότητές του και τις χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει. Εκείνος που φωνάζει λέγοντας “ξέρεις ποιος είμαι εγώ” δεν έχει πάρει αγαπη.
Το “εγώ” του ειναι πληγωμένο. Οι γονείς του/της ικανοποιούσαν δικές τους ανάγκες και χρησιμοποιούσαν το παιδί. Αυτό δεν φαίνεται πάντα με την πρώτη ματιά. Εκεί δημιουργείται παθολογικός ναρκισσισμός ακριβώς επειδή το εγώ έχει προσβληθεί. Έχει βαλει μέσα του την αίσθηση ότι δεν μπορεί να “καθρεπτισθεί” επαρκώς. Ο εγωισμός ως πρώτη, βασική αίσθηση, είναι απαραίτητος γιατί δείχνει ότι το άτομο μπορεί να επικοινωνήσει τις ανάγκες του χωρίς να ζητάει από τον άλλο τα πάντα. Κακό καθρέπτισμα όμως δημιουργεί την αίσθηση της χαμηλής αξίας, του δεν αξίζω, και μετά ο άνθρωπος προσπαθεί να το υπέραναπληρώσει όπως λέμε δηλαδή αποκτά αίσθηση μεγαλείου, κάνει ή σκέφτεται πράγματα μεγαλεπίβολα, νομίζει οτι αξίζει περισσότερο απο τις δυνατότητές του, υποτιμά τους άλλους για να μπορεί να πιστεύει οτι είναι καλύτερος κτλ. Ολα αυτά δημιουργούνται από το μη φροντισμένο εγω(ισμό). Συγκεκριμένα δημιουργούνται στον πρώτο χρόνο. Γι’ αυτό λέμε οτι πρέπει η φιγούρα που φροντίζει το μωρό να ειναι μία, να είναι αυτή μόνο που εχει επαφή με το μωρό στον πρώτο χρόνο και να χαϊδεύει το μωρό για να αρχίσει σιγά σιγά να δημιουργείται η αίσθηση του “από εδώ αρχίζω κι εκεί τελειώνω”.
Εγωισμος και Παθολογικος Ναρκισσισμος Ψυχοθεραπεια Συμβουλευτικη
Εγωισμος και Παθολογικος Ναρκισσισμος Ψυχοθεραπεια Συμβουλευτικη
Το να μπορώ να αγαπώ τον εαυτό μου είναι κάτι καλό. Σημαίνει ότι έβαλα μέσα μου την αίσθηση ότι αξίζω. Αυτή η αίσθηση με κάνει να μπορώ να χρησιμοποιήσω τις δυνατότητές μου με τέτοιο τρόπο ώστε να αφήνω αβίαστα το εσωτερικό δυναμικό μου να έρθει στην επιφάνεια της καθημερινότητας. Το αφήνω να βγει σε όλους τους τομείς. Στην επαγγελματική ζωή, στις φιλικές σχέσεις, στις συντροφικές σχέσεις, στις δημιουργικές στιγμές, στην δυνατότητα να είμαι αυτόνομος, στην επιλογή να παίρνω αποφάσεις, στον τρόπο να χρησιμοποιώ την κρίση προκειμένου να κατανοήσω τον κόσμο, στην ευχέρεια που έχω να ακούω τη γνώμη των άλλων και να καταλαβαίνω τις ανάγκες του. Αυτές είναι φυσιολογικές καταστάσεις ενός οργανισμού, ενός ψυχισμού ο οποίος πήρε πραγματική φροντίδα από μία αρκετά καλή μητρική φιγούρα η οποία μπόρεσε να θέσει τον εαυτό της στην υπηρεσία των αναγκών του μωρού. Έτσι αγαπά κανείς τον εαυτό του. Του είναι αυθόρμητο να έρθει σε σχέσεις χωρίς φόβο και να εμπλακεί με αυτές. Να δώσει και να πάρει. Να φύγει από τις περιπτώσεις οι οποίες τον πληγώνουν. Είναι πιο εύκολο να ενσωματώσει τους κανόνες εκείνους οι οποίοι εξυπηρετούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο μεγαλώνει και για το οποίο αισθάνεται ευγνωμοσύνη. Αυτά τα χαρακτηριστικά εμφανίζονται στα παιδιά τα οποία είναι ζωηρά, αυθόρμητα, παίζουν, κάνουν φασαρία, διερευνούν τη σεξουαλικότητά τους, αφήνονται στις εκπλήξεις, θαυμάζουν, εντυπωσιάζονται, είναι σκανταλιάρικα. Αυτά τα παιδιά θα γίνουν φυσιολογικοί ενήλικες σε αντίθεση με τα παιδιά που με μεγάλη δυσκολία θα αφήσουν τον εαυτό τους να εκτεθεί, θα έχουν φόβο να γνωρίζουν τον κόσμο, θα είναι εσωστρεφή, υπάκουα, θα στρέφουν την επιθετικότητα προς τον εαυτό τους. Αυτά τα παιδιά είναι τα ήσυχα παιδιά. Ο εαυτός τους δεν είναι αντικείμενο διάχυσης δυνατοτήτων στο περιβάλλον αλλά αντικείμενο συστροφής προς τον εσωτερικό κόσμο. Ο ναρκισσισμός τους έχει υποστεί πλήγματα. Εκεί η αγάπη προς τον εαυτό παραμένει μέσα σε ένα πλαίσιο ατομικής διερεύνησης. Δεν πας με άλλους ανθρώπους. Καταπιέζεις τις δυνατότητες. Δεν αφήνεσαι. Ουσιαστικά βλέπεις τον εαυτό σου μόνο μέσα από το δικό σου πρίσμα και χάνεις την ευκαιρία να δεις τον εαυτό σου και μέσα από τους άλλους. Οπότε εκεί είσαι φτωχότερος. Ο φυσιολογικός άνθρωπος θέλει να μάθει, έχει περιέργεια, εμπλέκεται σε σχέσεις, αφήνεται. Αυτός είναι ένας δείκτης ψυχικής υγείας σημαντικός που μας δείχνει ότι ο εαυτός μας μπορεί να αφήσει τις δυνατότητές του να εκφραστούν.
Εγωισμος και Παθολογικος Ναρκισσισμος Ψυχοθεραπεια Συμβουλευτικη
Εγωισμος και Παθολογικος Ναρκισσισμος Ψυχοθεραπεια Συμβουλευτικη
Το να αγαπώ το εγώ μου είναι φυσιολογικό και απαραίτητο για να κάνω σχέσεις. Εκείνο που εμποδίζει την χαρά στη ζωή είναι όταν δεν μπορώ να δω τους άλλους. Πότε γίνεται αυτό; Όταν οι ανάγκες μου έχουν αφεθεί στη μοίρα τους. Όταν δεν φροντίστηκα έχω συνεχώς την αίσθηση ότι δεν αξίζω άρα υποτιμώ τους άλλους. Εκεί κάνω επίθεση ουσιαστικά στην φιγούρα η οποία με φρόντιζε στο πρώτο έτος. Αυτός ο τρόπος φτιάχνει ένα εγώ που είναι στερημένο. Που έχει την αίσθηση ότι του χρωστούν. Περπατάει στον κόσμο, μεγαλώνει και σκέφτεται με έναν τρόπο στερημένο. Δεν μπορεί να δεί τίποτα άλλο από την ανάγκη φροντίδας. Γι’ αυτό και όταν κάνει σχέσεις νομίζει ότι ο άλλος οφείλει να τον φροντίζει και αυτός να κάθεται. Είναι η αίσθηση που έχει μπεί μέσα ότι δεν φροντίστηκα και ο άλλος μου το οφείλει. Οπότε είτε η σχέση γίνεται αφόρητη και δημιουργούνται ένα σωρό προβλήματα, είτε παραμένει με τέτοιο τρόπο ώστε ο ένας να μπεί σε ένα μαζοχιστικό πλαίσιο αναφοράς. Ο εγωισμός όπως τον χρησιμοποιούμε σήμερα στην καθημερινότητα, έχει πάρει αρνητική χροιά. Όμως ο πραγματικός εγωισμός είναι η αγάπη για τον εαυτό που είναι απαραίτητη. Είναι αυτή η κατάσταση η οποία σε κάνει να μπορείς να νιώθεις ευχάριστα, ότι δεν σου λείπει κάτι, ότι έχεις όλα όσα χρειάζεσαι άρα δεν είσαι απαιτητικός. Έχεις την αίσθηση ότι είσαι πλήρης, ευχαριστημένος. Η άλλη πλευρά του εγωισμού είναι η αρνητική. Είναι ο εγωισμός που έρχεται με φόρα και με δύναμη γιατί είναι στερημένος. Φωνάζει και θυμώνει γιατί έχει οργή που δε φροντίστηκε. Αυτός ο εγωισμός έχει βάλει μέσα του μία σχέση προβληματική από το πρώτο έτος ζωής.
Εγωισμος και Παθολογικος Ναρκισσισμος Ψυχοθεραπεια Συμβουλευτικη
Βλέπουμε τον εαυτό συνολικά. Προσέχουμε που θυμώνει, γιατί θυμώνει, γιατί είναι τόσο πληγωμένος. Με τον καιρό αναπτύσσει αισθήματα ο θεραπευόμενος προς το θεραπευτή. Αυτά αφήνονται να εκφραστούν και αναλύονται. Δεν κρύβονται. Παρόλο που οι άνθρωποι προσπαθούν να τα κρύψουν. Αλλά στην πραγματική ψυχοθεραπεία βγαίνουν. Και εκεί μπορούμε να τα δούμε διαφορετικά. Όταν δείς ότι υπάρχει τρόπος να έχεις πρόσβαση και στις υπόλοιπες πλευρές του προβλήματος, τότε εγκαταλείπεις την μονόπλευρη διάσταση. Το αντικείμενο γίνεται πιο συνολικό. Ολοκληρώνεται. Βλέπεις και τα καλά και τα κακά. Το εγώ γίνεται πολύπλευρο. Γίνεται πολύπλευρο γιατί είναι πολύπλευρο από την αρχή. Αλλά για να το δεις αυτό πρέπει να αναλύσεις τα αισθήματα. Και για να τα αναλύσεις πρέπει να τα νιώσεις. Αυτό κάνουμε στη θεραπεία. Κάμπτουμε τις αντιστάσεις για να νιώσουμε τα αισθήματα. Όταν νιώσεις το αίσθημα, αλλά να το νιώσεις, όχι με τη λογική ούτε με τη θεωρία, να το νιώσεις αληθινά μέσα σου, να πάλλεσαι από την ένταση της διέγερσης μέσα σου, να νιώσεις τη λύπη, να νιώσεις το θυμό, να νιώσεις την απογοήτευση, τότε το πρόβλημα χάνει τις ιδιοσυστατικές του πηγές. Τα προβλήματα τρέφονται από τα απωθημένα αισθήματα. Όταν τα νιώσουμε, νιώθουμε ολόκληρο τον εαυτό μας. Ολόκληρο το εγώ μας.
Εγωισμος και Παθολογικος Ναρκισσισμος Ψυχοθεραπεια Συμβουλευτικη
Εγωισμος και Παθολογικος Ναρκισσισμος Ψυχοθεραπεια Συμβουλευτικη
*Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα
Δείτε επίσης: Ψυχοθεραπεία – Βασική Βοήθεια
Η διαδικασία της ψυχοθεραπείας απαιτεί δέσμευση, αφοσίωση και απευθύνεται μόνο σε όσους βλέπουν σοβαρά οτι χρειάζεται να αλλάξουν τη ζωή τους. Αν σκέφτεστε να ξεκινήσετε αυτό το ταξίδι, καλέστε με στο 211 71 51 801 για να κλείσετε ένα ραντεβού και να δούμε μαζί πώς μπορώ να σας βοηθήσω.
Μιχάλης Πατεράκης
Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής
University of Indianapolis University of Middlesex
Καρνεάδου 37, Κολωνάκι
Δέχομαι κατόπιν ραντεβού
Τηλ: 211 7151 801
www.psychotherapy.net.gr
www.mixalispaterakis.gr
Εγωισμος και Παθολογικος Ναρκισσισμος Ψυχοθεραπεια Συμβουλευτικη