Η Αγάπη Και Το Μίσος Μέσα Μας. Απο Τη Γέννηση Ως Το Θάνατο

Δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι, γενικά, το μίσος ειναι μια δύναμη καταστροφής, αποσύνθεσης, που κατευθύνεται προς τη στέρηση και το θάνατο, ενώ η αγάπη ειναι μια δύναμη εναρμόνισης, ενοποίησης, που τείνει προς τη ζωη και την ευχαρίστηση.
Όμως αυτό επιβάλλει έναν άμεσο περιορισμό. Πράγματι η επιθετικότητα που συνδέεται στενά με το μίσος, δεν ειναι οπωσδήποτε ολοκληρωτικά καταστρεπτική ή οδυνηρή στους σκοπούς της ή στη δράση της, κι ο έρωτας που πηγάζει απ’ τις δυνάμεις της ζωής και που συνδέεται τόσο στενά με τον πόθο, μπορεί να ειναι επιθετικός ακόμα και καταστρεπτικός στις εκδηλώσεις του.

Στη ζωη, ο θεμελιακός σκοπός ειναι να ζεις και να ζεις ευχάριστα. Για να φτάσουμε σαυτόν, ο καθένας μας προσπαθεί να χειριστεί τις καταστρεπτικές δυνάμεις που ειναι μέσα του, να απαλλαγεί απο αυτές, αφήνοντας τες να ξεσπάσουν ή εκτρέποντας τες ή εξημερώνοντάς τες, με το σκοπό να πετύχει στη ζωη την πιο μεγάλη δυνατή ασφάλεια και επιπλέον την ευχαρίστηση. Πολλές και διάφορες προσαρμογές, λεπτεπιλεπτες και περίπλοκες, μας επιτρέπουν να πραγματοποιούμε αυτό τον στόχο. Το αποτέλεσμα, που ειναι διαφορετικό σε κάθε άτομο, ειναι πρωταρχικά, η συνισταμένη δυο μεταβλητών παραγόντων: της αγάπης και του μίσους (των συγκινησιακών δυνάμεων μέσα μας) και της επίδρασης του περιβάλλοντος πάνω στον καθένα μας, στη διάρκεια όλης της ζωής. Και οι δυο αυτοί παράγοντες βρίσκονται σε αδιάκοπη αλληλεπίδραση από τη γέννηση ως το θάνατο.