Η Ανάγκη Του Αγοριού Να Ταυτιστεί Με Τον Πατέρα
Η Ανάγκη Του Αγοριού Να Ταυτιστεί Με Τον Πατέρα
Η Ανάγκη Του Αγοριού Να Ταυτιστεί Με Τον Πατέρα Γεννιόμαστε υπό καθεστώς έκπληξης και ξαφνιάσματος αφού εντελώς καινούριες αισθήσεις μας κατακλύζουν καθώς αφήνουμε έναν κόσμο πίσω μας που ήταν το σπίτι μας για περίπου εννιά μήνες. Μεγαλώνουμε αν είμαστε τυχεροί με μία και όχι περισσότερες φιγούρες, στην οποία προσκολλώμαστε για να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας στη ζωή.
Από την πλευρά του αγοριού, φτάνει κάποια στιγμή που αυτή η προσκόλληση ξεκινά να έχει κάποιες ρωγμές. Ρωγμές οι οποίες αφορούν στην ομοιότητα με τον άλλο. Δεν είμαι ίδιος με την μητέρα δηλαδή. Και ξεκινά ένας αποχωρισμός. Μια διαδικασία αποκόλλησης. Πολλές μητέρες αισθάνονται εκείνο το διάστημα ότι χάνουν την δυνατότητα της σχέσης όπως την είχαν συνηθίσει μέχρι τότε. Αν η σχέση τους με τον άντρα τους είναι καλή, περνάνε αυτό το στάδιο με κάποια ελαφρά δυσθυμία η οποία υποχωρεί καθώς προσαρμόζονται στην καινούρια ζωή που το αγόρι έχει ξεκινήσει να ακολουθεί. Αυτή είναι μια φυσιολογική πορεία η οποία γίνεται σταδιακά. Το αγόρι προχωρεί προς τα βήματα του πατέρα του.
Η Ανάγκη Του Αγοριού Να Ταυτιστεί Με Τον Πατέρα Η Ανάγκη Του Αγοριού Να Ταυτιστεί Με Τον Πατέρα
Η Ανάγκη Του Αγοριού Να Ταυτιστεί Με Τον Πατέρα Η Ανάγκη Του Αγοριού Να Ταυτιστεί Με Τον Πατέρα
Η Ανάγκη Του Αγοριού Να Ταυτιστεί Με Τον Πατέρα – Ο Ανταγωνισμός Με Τον Πατέρα
Το βασικό εμπόδιο στην ταύτιση, είναι η διεκδίκηση της μητέρας του από τον πατέρα του. Δηλαδή μαλώνουμε για το ποιoς έχει τη μαμά. Τα αγόρια θυμώνουν και ανταγωνίζονται τον πατέρα που μπορεί να είναι ο δυνατός και o προστάτης αλλά ταυτόχρονα κλέβει τη μαμά και δεν επιτρέπει τη συμμετοχή σε ένα τρίο κάθε βράδυ. Αυτός ο ανταγωνισμός είναι έντονος και κλιμακώνεται από τα τρία μέχρι περίπου τα έξι έτη ζωής. Ωστόσο με την υπομονετική στάση των γονιών, την σαφή οριοθέτηση του πλαισίου μέσα στο οποίο υπάρχουμε όλοι μαζί, την ανοχή τους απέναντι στις παιδιάστικες αιτιάσεις του νέου ατόμου και την πατρική παρουσία η οποία με οικείο τρόπο εισάγει τον μικρό στη σχέση πατέρα γιού, αυτή η επιθετικότητα μειώνεται και τελικά απωθείται. Τα ξεχνάει δηλαδή ο μικρός. Ξεχνάει πόσο αντιδραστικός και ανταγωνιστικός ήταν, πόσο επιθετικός ήταν απέναντι στον πατέρα του και τώρα πια είμαστε ίδιοι και μπορούμε να χαρούμε την ομοιότητά μας. Ο μικρός στα τρία με έξι έτη, θυμώνει και με τη μαμά του γιατί ναι μεν τον αγαπάει αν τον αγαπάει αλλά δεν μπορεί να την έχει όπως ο πατέρας. Οπότε είναι μία δύσκολη περίοδος και πρέπει οι γονείς όταν δεν τα καταφέρνουν, να παίρνουν την καθοδήγηση ενός εξειδικευμένου ειδικού. Σε άλλο άρθρο θα μιλήσουμε αντιστοίχως και για τα κορίτσια και την ψυχοσεξουαλική ανάπτυξή τους.
Δείτε Επίσης: Ο Χρόνος Και Η Σημασία Του Μέσα Μας
Η διαδικασία της ψυχοθεραπείας απαιτεί δέσμευση, αφοσίωση και απευθύνεται μόνο σε όσους βλέπουν σοβαρά οτι χρειάζεται να αλλάξουν τη ζωή τους. Αν σκέφτεστε να ξεκινήσετε αυτό το ταξίδι, καλέστε με στο 211 71 51 801 για να κλείσετε ένα ραντεβού και να δούμε μαζί πώς μπορώ να σας βοηθήσω.
Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής
University of Indianapolis University of Middlesex
Καρνεάδου 37, Κολωνάκι
Δέχομαι κατόπιν ραντεβού
Τηλ: 211 7151 801
Η Ανάγκη Του Αγοριού Να Ταυτιστεί Με Τον Πατέρα Η Ανάγκη Του Αγοριού Να Ταυτιστεί Με Τον Πατέρα Η Ανάγκη Του Αγοριού Να Ταυτιστεί Με Τον Πατέρα
