Κατα την ψυχαναλυτική θεωρία και προκτική, ο όρος σεξουαλικότητα δεν προσδιορίζει μόνο τις δραστηριότητες και την ηδονή που εξαρτώνται απο τη λειτουργία του γεννητικού συστήματος, αλλα μια ολόκληρη σειρά διεγέρσεων και δραστηριοτήτων, που ενυπάρχουν ήδη κατα την παιδική ηλικία, οι οποίες προμηθεύουν μια ηδονή μή αναγώγιμη στην εκπλήρωση μιας θεμελιώδους φυσιολογικής ανάγκης (αναπνοή, πείνα, λειτουργία της κενωσης, κλπ) και οι οποίες ανευρίσκονται ως συνιστώσες στη λεγόμενη φυσιολογική μορφή του σεξουαλικού έρωτα.