Η καλή και η κακή μαμά
Όλοι έχουμε θεωρήσει στα βρεφικά χρόνια οτι η φιγούρα που μας φροντίζει είναι πολυ καλή ή είναι πολύ κακή.
Οταν ικανοποιεί την ανάγκη της τροφής, της ζεστασίας, οταν μας καθαρίζει απο τις δυσάρεστες οσμές, οταν μας κρατάει στην αγκαλιά της και νιώθουμε ενιαίοι-ασφαλείς και όχι αποσπασματικοί, οταν μας χαμογελάει, είναι καλή. Κι οταν καθυστερεί να μας ταίσει κι εμείς πεινάμε, οταν δεν ειναι εκεί για να μας απαλλάξει απο το δυσαρεστό φορτίο να ειμαστε ξαπλωμένοι ενώ εμείς θέλουμε να είμαστε στην αγκαλιά της σε κάθετη θέση, οταν ο κόσμος αρχίζει να γίνεται παρα πολύ φοβιστικός και αισθανόμαστε χαμένοι μεσα σε ενα σύμπαν που δεν υπαρχει ελπίδα χωρίς τη μαμά κι εκεινη δεν έρχεται, τότε η μαμά ειναι κακή.
Αυτη η ιδέα οτι η μαμά ειναι καλή ή κακή, με τον καιρό αλλάζει καθώς επαναλαμβάνεται η αίσθηση του καλού και του κακού. Σταδιακά η μαμά αρχίζει να είναι καί καλή καί κακή -δηλαδή καί τα δυό. Δεν ειναι μόνο το ένα ή μόνο το άλλο. Αυτό είναι πολυ σημαντικό να συμβεί γιατί αν παραμείνει η αίσθηση του «ή», δηλαδή «ή καλό ή κακό» και δεν ενοποιηθεί, τότε σχηματίζεται ψυχοπαθολογία. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν αγάπη η οποία εναλλάσσεται με το μίσος σε πολύ έντονο βαθμό και με μεγάλη σφοδρότητα, ο άνθρωπος γίνεται εκρηκτικός, αισθανεται οτι απειλείται απο τα πολύ κακά πραγματα (που δεν έχουν ενοποιηθεί με τα καλά) και απο την αλλη κάνει ιδανικό κάθε τι καλό με αποτέλεσμα να μην μπορεί να δεί τις κακές πλευρές των καλών πραγμάτων, καταστάσεων, κτλ.
Οταν η μητέρα μπορεί ως φιγούρα φροντίδας στην βρεφική ηλικία να δεχτεί τις επιθέσεις του μωρού με γαλήνη ετσι ώστε να μην δωσει την αίσθηση στο μωρό ότι τη σκοτώνει ολοκληρωτικά ή την τραυματίζει βαριά, οτι δηλαδή επιβιώνει και δεν πειράζει που της δάγκωσε το στήθος δυνατότερα και δεν πειράζει που κλαίει ασταμάτητα, που ξεσπάει απο τις εντάσεις του, και όλο αυτο να το δεχτεί με ηρεμία, τότε αύριο ο ενήλικος θα ειναι ένας άνθρωπος ήρεμος στη βάση του, που θα μπορεί να σχετιστεί σχετικά καλά, καταλαβαίνοντας τις ανάγκες του άλλου και δημιουργώντας ενα καλό και ασφαλές πλαίσιο επαγγελματικών, κοινωνικών και προςωπικων σχέσεων.
