Η οικεία αίσθηση του εαυτού

Μια αγγλική παροιμία, πολύ εύστοχα, δίνει με δυο λογια την ουσία της οικειότητας. Τι κι αν εχεις ενα σπίτι αν δεν αισθάνεσαι άνετα μέσα σε αυτό; A house is not a home.

Στην πολυ πρώιμη ηλικία, τότε που ξεκινάει το ταξίδι μας στη ζωή, αν ειμαστε τυχεροί, θα έχουμε μια φιγούρα που κάπως καταλαβαίνει τις ανάγκες μας. Η σχέση που θα αναπτύξουμε μαζί της, είναι αποφασιστικής σημασίας και επηρεάζει ολόκληρη την ζωή και την προσωπικότητα μας. Κάθε πτυχή και κάθε εκδήλωση της ζωης μας. Σε αυτη την περίοδο, τρία ειναι τα βασικά χαρακτηριστικά που έχουν το μεγαλύτερο και σημαντικότερο ρόλο. Στενότητα στη σχέση, δηλαδή σε βλέπω πολυ συχνά, ειμαστε μαζί, ζούμε μαζί, μαθαίνει ο ένας τον άλλον, σου δίνω και μετά μου δινεις εσυ και αυτο που μου δινεις είναι η συμπεριφορά μου, είμαι εγω. Η στενή σχέση πρέπει να διέπει αυτό το ξημέρωμα της ζωης.

Το δεύτερο χαρακτηριστικό σημείο, είναι οτι αυτη τη στενή σχέση θέλω να τη ζήσω με μια και μόνη φιγούρα: με εσένα. Θέλω μαζί σου καί μονο μαζί σου στον πρώτο χρόνο να ζω. Να είσαι δηλαδή σταθερή φιγούρα. Και το τρίτο στοιχείο που συμπληρώνει την πρώτη και σημαντική σχεση, είναι η θερμότητα: δηλαδή, να μ αγκαλιάζεις, ετσι που τα χέρια σου καθώς απλώνονται γυρω μου, με κανουν να αισθάνομαι οτι αρχίζω απο εδώ και τελειώνω εκεί. Οτι αυτη την αίσθηση του εαυτού μου, την έχω από εσένα με χάδι.

Τότε, σχηματίζεται η οικειότητα. Αυτα τα τρία χαρακτηριστικά ξέρουμε απο την ανάλυση παιδιών και ενηλίκων, οτι ειναι πολυ βασικά. Η οικεία αίσθηση που εχω μαζι σου, γινεται μέρος μου κι ετσι μπορω να τη νιώθω για τον εαυτό μου. Να ειμαι ο εαυτός μου μέσα μου. Να μη χάσω την αίσθηση αυτη του «είμαι εγω μεσα στο σώμα μου».