Γενικά αναγνωρίζουμε ως έμφυτο και στον άνθρωπο και στα πιο πολλά ζώα, ένα ένστικτο της επιθετικότητας, τουλάχιστον για την αμυνα τους. Στην ανθρώπινη ψυχολογία φαίνεται ξεκάθαρο οτι οι επιθετικές τάσεις αποτελούν ένα πρωταρχικό και θεμελιακό στοιχείο. Αρκεί να παρατηρήσουμε τη διεθνή πολιτική κατάσταση και τη συμπεριφορά των μικρών παιδιών για να το αντιληφθούμε ξεκάθαρα. Αλλα δίπλα στις εξωτερικές αποδείξεις, ο καθένας μας ξέρει απο δίκη του πειρα, οτι παντού γύρω μας η κακή διάθεση, ο εγωισμός, η τσιγκουνιά, ο φθόνος, η ζήλεια, η εχθρότητα, ειναι συναισθήματα που οι ανθρωποι νιώθουν και εκφράζουν κάθε μέρα.
Ωστόσο έχουμε επίγνωση οτι οι τάσεις της επιθετικότητας, της σκληρότητας και του εγωισμού συνδέονται στενά με συναισθήματα ευχαρίστησης και ικανοποίησης και οτι η ικανοποίηση αυτών των τάσεων μπορει να συνοδεύεται απο μια κάποια γοητεία και διέγερση. Για παράδειγμα η ευχαρίστηση της βιαιότητας ή τουλάχιστον μια κάποια ικανοποίηση που δοκιμάζει κανεις οταν κάνει μια σκληρή παρατήρηση, μπορει να διαβαστεί στα μάτια του. Ιστορίες και θεάματα σκληρότητας που σου παγώνουν το αίμα, φιλμ, σπορ, ατυχήματα, βαναυσότητες, κτλ ξυπνούν κάποια μικρότερη ή μεγαλύτερη διέγερση μέσα σε όλους τους ανθρώπους που δεν έχουν μάθει να μετριάζουν αυτή την τάση ή να την εκτρέπουν σε άλλη κατεύθυνση.