Καχυποψία

Ειναι γνωστό στους ειδικούς ψυχικης υγειας εδω και δεκαετίες, οτι η ψυχικη εκεινη κατασταση εκεινη η οποία θα εχει θεαματική άνοδο στις εκδηλώσεις της και στην συμπτωματολογια της στα επόμενα χρονια και θα αυξάνει ολοένα και περισσοτερο,  οτι θα ειναι η καχυποψια – παρανοικοτητα. Οι καιροί αλλάζουν με ταχείς ρυθμούς και δεν προλαβαίνουν να ενσωματωθούν στο συλλογικό ασυνείδητο των κοινωνιων. Οταν ο ανθρωπος δεν γνωρίζει κατι, έρχεται δηλαδη σε επαφή με κατι εντελως καινούριο, το φοβάται. Χρειαζεται καιρος για να το συνηθισει και να δει αν μπορεί να δεχτει ορισμενα χαρακτηριστικά η να τα απορρίψει. Αν προσθέσουμε και συνυπολογίσουμε και το γεγονός οτι ο κοσμος ειναι άδικος και σκληρός, οτι η φτώχεια μαστίζει τον πλανήτη, οτι οι δυτικές κοινωνίες γίνονται ολο και περισσοτερο αφιλοξενες, οτι οι ανθρωποι δεν μπορούν να συννενοηθούν μεταξύ τους ουτε γνωρίζουν πως να διαχειριστούν τις επιθετικές τους ενορμήσεις, οτι η μοναξια ειναι το κυρίαρχο φαινόμενο, οτι η οικογένεια δεν μπορεί να παίξει βοηθητικό ρόλο είτε γιατι κλείνεται στο καβούκι της και αγνοεί την υπόλοιπη κοινωνία με αποτελεσμα να δημιουργεί ανθρώπους οι οποιοι εχουν προβλήματα προσαρμογής, είτε επειδή ειναι πολυ πιεστική όσον αφορά στην ενςωματωςη των κοινωνικων στερεοτυπων οποτε χάνεται πρόωρα η παιδικότητα, αν λοιπον συνυπολογίσουμε όλους αυτούς τους παράγοντες, ειναι φυσικό να διακρίνουμε στην συμπεριφορά των ανθρώπων την καχυποψία.

Απο που προκύπτει ομως η καχυποψία; Προκύπτει απο το γεγονός οτι ο σημαντικός αλλος δεν ακούει και δεν φροντίζει τις ανάγκες μου. Τα κίνητρα του ειναι αλλα. Να κοιτάξει μονο τον εαυτο του και οχι τον άλλο. Οταν λοιπον η κοινωνία το κάνει αυτο, η οικογένεια το κάνει αυτο, οταν το περιβάλλον διαμορφώνεται αφιλοξενο, οταν τα στερεότυπα ενισχύονται αντί να δίνεται προτεραιότητα στην έρευνα των ανθρώπων για την ζωη τους και τον εαυτο τους, τοτε δεν υπαρχει αλλη διέξοδος απο την καχυποψία.  Οταν δεν με φροντίζεις λοιπον, δεν μπορω να σε εμπιστευτω γιατι δικαιολογημένα καταλαβαίνω οτι δεν σε ενδιαφερει το πως αισθάνομαι εγω αλλα μονο το πως αισθάνεσαι εσύ. Ετσι δεν μπορω να σε εμπιστευτω και αισθάνομαι συνεχώς καχυποπτα οχι μονο απέναντι σου αλλα και απέναντι σε ολοκληρη την κοινωνία η οποία ειναι ο αντικατοπτρισμός ο δικός σου που μου εισαι σημαντικός/η.

Την καχυποψια στις διαταραγμένες της μορφές την ονομάζουμε παρανοικοτητα και αφορά καταστάσεις κατά τις οποίες το άτομο αισθάνεται ότι το κοιτούν, το ακολουθούν, το σχολιάζουν, του υποκλέπτουν την σκέψη, αισθάνεται οτι η σκέψη του ακουγεται, κτλ. Πρόκειται για ψυχοπαθολογική κατάσταση η οποία χρειάζεται μακροχρόνια ψυχοθεραπεία. Σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται παράλληλη φαρμακευτική υποστήριξη.

Η ψυχοθεραπεία εδώ εστιάζει στις βαθύτερες εσωτερικές σχέσεις του ατόμου καί ιδιαίτερα στις σχέσεις εκείνες οι οποίες υπολείπονται εμπιστοσύνης. Εάν επιτευχθεί θεραπευτική συμμαχία, τα άτομα αυτά έχουν καλή πορεία. Το άγχος του καχύποπτου ατόμου τις περισσότερες φορές είναι έντονο καί δημιουργεί επιθετικότητα. Οι φόβοι επίθεσης που νιώθει το οδηγούν να απομακρύνεται από τις σχέσεις με αποτέλεσμα την απομόνωση. Η ειλικρινής στάση του ψυχοθεραπευτή σε συνδυασμό με την παροχή ενδιαφέροντος καί φροντίδας αποτελούν τα πρώτα θεραπευτικά βήματα.