Κανω Σχεσεις Ψυχοθεραπεια Ψυχαναλυση
Κάνω σχέσεις – Πως επιλέγουμε σύντροφο;
Άν έχω μια καλή μαμά όταν είμαι μωρό και περνάμε καλά οι δυο μας, με καταλαβαίνει, τότε συγχωρώ και τα ελαττώματα της. Έτσι λοιπόν όταν μεγαλώσω βρίσκω μια γυναίκα, οι γυναίκες έναν άντρα, που μοιάζει λιγο με το μπαμπά αλλά καί με τη μαμά, μπορώ να συγχωρώ και τα ελαττώματα, δεν εχω ιδιαίτερα προβλήματα εκεί, οπότε ξαναζώ εκείνη την περίοδο ομαλά, ερωτεύομαι ανακλητικά όπως λέμε στην ψυχανάλυση. Αυτός είναι ένας πραγματικός έρωτας καί συνήθως πάει σχετικά καλά και μπορεί να οδηγήσει σε σταθερή σχέση με στοιχεία κατανόησης, ανοχής και νοιαξίματος για τις ανάγκες του άλλου, σταδιακά.
Κανω Σχεσεις Ψυχοθεραπεια Ψυχαναλυση – Όταν τα πράγματα δεν πήγαν καλά
Η άλλη περίπτωση είναι όταν κάποια πράγματα δεν πήγαν καλά στην βρεφική ηλικία. Η μαμά δεν με καταλάβαινε, δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στις ανάγκες μου, έλειπε, άλλαζαν οι φιγούρες που με φροντιζαν, οπότε το άγχος μου οτι θα πεθάνω ήταν έντονο, ο φόβος αποχωρισμού μεγάλος. Εκεί λοιπόν, οταν μεγαλώσω, θα επιλέξω έναν σύντροφο και θα προσπαθώ να τον κάνω να είναι κάπως όπως θα ήθελα να είναι. Δεν θα μπορώ δηλαδή να δω αυτό που ο ίδιος είναι αλλά θα βλέπω αυτό που δεν είχα. Εκεί δημιουργούνται προβλήματα. Δεν φταίνε οι άλλοι που δεν μπορώ να δω εγω την πραγματικότητα. Εγώ έχω τα προβλήματα. Και βέβαια εκεί διαλέγω και τους προβληματικούς. Γιατί οι άνθρωποι διαλέγουμε περίπου ανθρώπους κοντά στο δικό μας επίπεδο ωριμότητας. Με τα ίδια περίπου προβλήματα. Όλοι αναρωτιούνται πως γίνεται αυτό. Με ρωτάνε οι κοπέλες που έρχονται για θεραπεία: μα πως έπεσα πάλι σε έναν τέτοιον; Τον διάλεξες. Δεν έπεσες απλά. Πηγές εκεί γιατί αυτά τα προβλήματα που έχει εκείνος, τα έχεις κι εσύ. Πας εκεί για να τα λύσεις. Αλλά δεν γίνεται ετσι. Στην θεραπεία θα λύσεις τα προβλήματα.
Κανω Σχεσεις Ψυχοθεραπεια Ψυχαναλυση – Η σημαντικότητα της παιδικής ηλικίας στην δημιουργία σχέσεων
Η παιδική ηλικία μέχρι τα έξι ειναι ιδιαίτερα σημαντική. Εκεί φτιάχνεται ουσιαστικά ολόκληρη η προσωπικότητα. Περνάμε τέσσερα στάδια ψυχοσεξουαλικής εξέλιξης. Το πρώτο λέγεται στοματικό. Ειναι η περίοδος που χρειαζόμαστε να βάλουμε μέσα μας τη μαμά, να εξαρτηθούμε από αυτήν. Είναι το πιο σημαντικό γιατί αν εκεί έχουμε προβλήματα, θα δυσκολευτούμε και σε όλα τα άλλα. Το δεύτερο είναι το πρωκτικό. Είναι η περίοδος της τουαλέτας. Αυτό το στάδιο έχει να κάνει με την δύναμη καί την εξουσία ή την υποτακτικότητα. Το τρίτο είναι το φαλλικό όπου περνάμε στην σεξουαλικότητα των γεννητικών οργάνων. Εκεί τα παιδάκια παίζουν το γιατρό, ψάχνονται να δουν τι έχουν κάτω απο τα ρούχα τους. Γεννιέται η απορία ποιοί το έχουν, ποιοί δεν το έχουν και γιατί, έχουν απορίες σχετικά με το πως έρχονται τα παιδιά στον κόσμο, κτλ. Και το τέταρτο είναι το οιδιπόδειο σύμπλεγμα όπου επιθυμούμε τον γονέα του αντίθετου φύλου και φυσιολογικά τελικά ταυτιζόμαστε με τον γονέα του ίδιου φύλου, αφού δεν μπορούμε να τον ανταγωνιστούμε. Εξάρτηση, εξουσία, σεξουαλικότητα και ερωτική επιθυμία για τους γονείς, ζήλεια προς τα αδέρφια. Πολύ έντονη είναι η παιδική ηλικία. Μετά τα πράγματα ηρεμούν περίπου στα 6 με 11 περίπου χρόνια. Οι παραλλαγές στην προσωπική ιστορία του κάθε ανθρώπου είναι πάρα πολλές. Και τα προβλήματα που εμφανίζονται διαφορετικά. Ο τρόπος με τον οποίο έχουν περάσει οι ανθρωποι τα στάδια αυτά είναι ο αποφασιστικός παράγοντας για να κάνουν σχέσεις. Αλλά αν τα πράγματα έχουν πάει καλά στο πρώτο έτος, τότε η βάση είναι καλή. Κάπως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τη ζωή και να δημιουργήσουμε μία σχετικά καλή σχέση.
Κάνω σχέσεις Μαθαίνω τον εαυτό μου
Σήμερα με την εξέλιξη της ψυχανάλυσης, μπορούμε να ψάξουμε τον εαυτό μας, να δούμε που έχουμε τα προβλήματα –όλοι έχουμε-, πως δημιουργήθηκαν, να δούμε λίγο τα συναισθήματά μας σχετικά με τις φιγούρες που μας μεγάλωσαν και σε ποιά σημεία δυσκολευόμαστε. Αυτη η διαδικασία μας βοηθάει να κάνουμε καλύτερες σχέσεις.
Μιχαλης Πατεράκης
Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής
Καρνεάδου 37
Τηλ: 211 7151801
www.psychotherapy.net.gr
