Κατάχρηση Ουσιών - Εξαρτήσεις

Όταν ένα άτομο καταφεύγει σε ναρκωτικές ουσίες ή/καί αλκοόλ ή και σε άλλων ειδων εξαρτησεις, δείχνει ότι δεν έχει άλλο καταφύγιο. Το τελευταίο του καταφύγιο είναι η αυτοκαταστροφικότητα. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα άτομα δεν αναγνωρίζουν ουσιαστικά ότι αυτοκαταστρέφονται. τα ναρκωτικά «γεμιζουν» το  ψυχικό κενό το οποιο βιώνει το άτομο. Το κενό αυτο εχει πρωτόγονη προελευση με έδρα στα βρεφικά χρονια ζωης όπου ο δεσμός με την μητρική φιγούρα χαρακτηριζεται άλλοτε απο αδιαφορια, άλλοτε απο μεγαλη έλλειψη φροντίδας, αλλοτε απο μη αναγνωριση των αναγκών και σε πολλές περιπτωσεις και απο τα τρία παραπανω.

Ο πρώτος από τους στόχους της ψυχοθεραπευτικής παρέμβασης είναι η προσπάθεια αναγνώρισης της κατάστασης. Η λήψη ουσιών αποτελεί την ύστατη κραυγή. Το άτομο προσπαθεί να αναπληρώσει πολύ πρώιμες ανάγκες τις οποίες δεν μπορεί να καλύψει μέσα από συντροφικές σχέσεις ή μέσα από άλλους τρόπους. Συνήθως πρόκειται για άτομα τα οποία εξαρτώνται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από την θέληση τρίτων. Η εξάρτηση μπορεί να αφορά επίσης τυχερά παιχνίδια, σπατάλη χρημάτων, ιππόδρομο, κτλ. Τα ίδια ισχύουν καί γι’ αυτές τις καταστάσεις.

Αρχικά οι ειδικές ψυχολογικές εξετάσεις και κατόπιν η δημιουργια θεραπευτικής επαφής, μαζί με την λήψη της κατάλληλης εξατομικευμένης φαρμακευτικής αγωγής αποτελούν τις πρώτες ενέργειες για την δημιουργια του βασικού θεραπευτικού άξονα.