Λανθάνουσα Περιοδος

Περιοδος που εκτείνεται απο την παρακμή της παιδικής σεξουαλικότητας (πέμπτο ή έκτο έτος) μεχρι την αρχή της ήβης και η οποία σηματοδοτεί μια στάση της εξέλιξης της σεξουαλικότητας. Απο την άποψη αυτή παρατηρούμε μια ελάττωση των σεξουαλικών δραστηριοτήτων, την αποσεξουαλικοποίηση των αντικειμενοτρόπων σχέσεων και των συναισθημάτων (ιδιαίτερα την υπερίσχυση της στοργής έναντι των σεξουαλικών επιθυμιών), την εμφάνιση συναισθημάτων όπως η αιδώς και η αηδία, καθώς και ηθικών ή αισθητικών αναζητήσεων. Σύμφωνα με την ψυχαναλυτική θεωρία, η λανθάνουσα περίοδος αρχίζει απο την παρακμή του οιδιποδείου συμπλέγματος, αντιστοιχεί στην ισχυροποίηση της απώθησης, (η οποία εχει ως αποτέλεσμα μια αμνησία που καλύπτει τα πρώτα χρόνια) στη μετατροπή των επενδύσεων αντικειμένων σε ταυτοποιήσεις με τους γονείς, και στην ανάπτυξη μετουσιώσεων.