Ναρκωτικά Καί Εξάρτηση

Ερωτήματα

Γιατί καταφεύγει κάποιος στα ναρκωτικά; Ποιοί είναι οι βαθύτεροι λόγοι; Πως μπορεί να απεξαρτηθεί κανείς; Υπάρχει λύση; Πως μπορεί να βοηθήσει η οικογένεια; Τι στάση πρέπει να κρατήσουν οι φίλοι; Υπάρχει διέξοδος; Ερωτήματα αμείλικτα. Ερωτήματα αγωνίας.

Η αισθηση του κενού

Ένας άνθρωπος καταφεύγει στα ναρκωτικά καθαρά για ψυχολογικούς λόγους. Αυτό είναι επιβεβαιωμένο εδώ και πολλά χρόνια. Οι ψυχολογικοί αυτοί λόγοι είναι πολλοί και διαφορετικοί για τον καθένα αλλά έχουν μία κοινή συνισταμένη. Το κενό. Κάτι λείπει εσωτερικά από το ναρκομανή. Και προσπαθεί να γεμίσει αυτό το εσωτερικό κενό. Νιώθωντας κενος εσωτερικά και για να «γεμίσει» αυτή την κενότητα καταφεύγει σε εξωτερικά εφόδια. Οι ουσίες προκαλούν μια προσωρινή πληρότητα. Αυτό κάνουν. Η πληρότητα αυτή μπορεί να γεμίζει το κενό της αγάπης που δεν είχαν, το κενό του θυμού που δε μπορούν να εκφράσουν ή το κενό μιας απώλειας που δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν, κτλ. Όταν τελειώσει αυτή η πληρότητα θα ξαναζητήσουν την ουσία.

Άμυνες

Όλοι οι άνθρωποι φτιάχνουν μέσα τους από μικρή ηλικία, διάφορους ψυχολογικούς μηχανισμούς με τους οποίους μπορούν να αντιμετωπίσουν τα αγχογόνα γεγονότα της ζωής όπως για παράδειγμα την ματαίωση, την απόρριψη, τον φόβο θανάτου κτλ. Για παράδειγμα στις μέρες μας οι άνθρωποι ματαιώνονται δικαιολογημένα γιατί τους μειώνουν τους μισθούς. Νιώθουν απόρριψη δικαιολογημένα γιατί τους απολύουν από τις δουλειές τους. Φοβούνται δικαιολογημένα γιατί με όσα συμβαίνουν σε κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο αισθάνονται ότι δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους. Δεν παίρνουν όμως ναρκωτικά επειδή συμβαίνουν όλα αυτά. Βρίσκουν τρόπους να το διαχειριστούν. Θυμώνουν, μιλούν, κινητοποιούνται, ψάνουν λύσεις, μεταναστεύουν, δημιουργούν επιχειρήσεις από το μηδέν, κτλ. Εάν δεν τα έκαναν αυτά τότε απλώς θα άφηναν την καταστροφή να τους πλακώσει. Τί αλλάζει λοιπόν στους ανθρώπους που καταφεύγουν στα ναρκωτικά; Γιατί δεν χρησιμοποιούν τους προστατευτικούς ψυχολογικούς μηχανισμούς τους και επιλέγουν τον δρόμο της αυτοκαταστροφής;

Η βαθιά λύπη

Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που προκαλούν αυτή συμπεριφορά. Πίσω από την αυτοκαταστροφή κρύβεται ο θυμός και πίσω από τον θυμό η βαθιά λύπη. Λύπη για γεγονότα που συνέβησαν σε μικρή ηλικία. Γεγονότα διαφορετικά για τον καθένα αλλά ιδιαίτερα σημαντικά. Γεγονότα τα οποία ωθούν τα άτομα σε κάποιου είδους αντιδραστικότητα. Όταν εξετάζουμε την προσωπικότητα των ανθρώπων αυτών βρίσκουμε πάντα καποιου είδους αντιδραστικότητα. Δικαιολογημένη. Δεν τρελάθηκαν ξαφνικά αυτά τα άτομα και θέλουν να αυτοκαταστραφούν ούτε συμβαίνει κάτι οργανικό που αν θεραπευτεί τότε δεν θα είναι αντιδραστικοί και αυτοκαταστροφικοί. Όχι. Συμβαίνουν όμως ψυχολογικά γεγονότα μέσα τους τα οποία διαμορφώνουν έναν ψυχισμό ο οποίος δεν βρίσκει άλλη διέξοδο.

Η στήριξη

Η οικογένεια και οι στενοί φίλοι του ναρκομανή συνήθως δεν ξέρουν πως να διαχειριστούν το όλο ζήτημα και νιώθουν αμήχανοι. Χρειάζεται όμως να στηρίξουν το άτομο αυτό και να προσπαθήσουν με την στάση τους να το βοηθήσουν να ξεκινήσει απεξάρτηση. Συνήθως βέβαια αυτό δεν είναι τόσο εύκολο. Παρόλαυτά, είναι κάτι που πρέπει να γίνει.

Η απεξάρτηση

Τρόποι απεξάρτησης υπάρχουν. Επειδή τα ναρκωτικά είναι χημικές ουσίες και προκαλούν διαταραχές στο κεντρικό νευρικό σύστημα αλλά ταυτόχρονα και προβλήματα συμπεριφοράς, γι’αυτό το λόγο η απεξάρτηση στην αρχή τουλάχιστον θα περιλαμβάνει και κάποιου είδους φαρμακοθεραπεία. Το κυρίως όμως μέρος της θεραπείας δεν είναι τα φάρμακα αλλά η ψυχοθεραπεία. Καί στο εξωτερικό και στην Ελλάδα όλα τα σοβαρά κέντρα απεξάρτησης χρησιμοποιούν κάποια μέθοδο ψυχοθεραπείας ως το κυρίως μέρος της θεραπείας.

Οι μορφές της εξαρτησης

Κλείνοντας, θεωρώ σημαντικό να πω ότι η εξάρτηση από ναρκωτικά σε ψυχολογικό επίπεδο δεν έχει καμμία διαφορά από εξαρτήσεις άλλου είδους όπως τον τζόγο, την κατανάλωση φαρμάκων, τον αλκοολισμό, την εργασιομανία, το κάπνισμα, το να υπομένει κανείς την κακοποίηση (π.χ κακοποιημένες γυναίκες), κτλ. Η βάση πάντοτε είναι η ίδια απλώς το άτομο με βάση την ένταση και την έκταση των εσωτερικών προβλημάτων του, βρίσκει διέξοδο στην συγκεκριμένη κάθε φορά συμπεριφορά. Έτσι λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε ότι το θέμα των ναρκωτικών αλλά και των άλλων ομοειδών καταστάσεών με αυτά, ανήκει θεμελιακά στην κατηγορία της ψυχολογικής εξάρτησης.