Νέα Για Την Σχέση Αλκοόλ Καί Εφηβείας
«Η κατάχρηση αλκοόλ μπορεί να βλάψει την φυσιολογική πορεία της νευρωνικής ανάπτυξης των εφήβων»
Το αλκοόλ στα μάτια των εφήβων, φαίνεται συχνά σαν μια ιεροτελεστία. Πολλοί από τους εφήβους βλέπουν το αλκοόλ (όπως καί τα ναρκωτικά) σαν είσοδο στην ενήλικη ζωή. Οι περισσότεροι όμως από αυτούς δεν γνωρίζουν τις συνέπειες οι οποίες προκαλούνται στον οργανισμό τους. Μία νέα μελέτη των συνεπειών της κατάχρησης αλκοόλ (καί της μαριχουάνας) στους εφήβους, έδειξε ότι είναι δυνατόν να έχει επιβλαβή επίδραση στη νοητική τους διεργασία. Τα αποτελέσματα θα δημοσιευθούν στο τεύχος Ιανουαρίου του 2011 Αλκοολοσμός: Κλινική καί Πειραματική Έρευνα
«Οι επιδράσεις της κατάχρησης αλκοόλ καί μαριχουάνας στους ενηλίκους, μελετάται επί δεκαετίες καί μόλις πρόσφατα ξεκίνησαν οι σχετικές μελέτες για τους εφήβους», λέει ο Robert J. Thoma, κλινικός νευροψυχολόγος καί επίκουρος καθηγητής στο πανεπιστήμιο του New Mexico στο τμήμα ιατρικής. Μελέτες σε ζώα καί μελέτες παρατήρησης σε ανθρώπους δείχνουν ότι η κατάχρηση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εφηβείας, μπορεί να τροποποιήσει αρνητικά κάποιες από τις φυσιολογικές αναπτυξιακές διαδικασίες όπως αυτές της μάθησης καί κοινωνικής προσαρμογής.
Ο Thoma πρόσθεσε ότι κατά την διάρκεια της εγκεφαλικής ανάπτυξης των εφήβων, ο μετωπιαίος λοβός παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της κρίσης, των κοινωνικών δεξιοτήτων καί της λήψης αποφάσεων. »
Κατάχρηση αλκοόλ σημαίνει διαταραχή της διαδικασίας της ανάπτυξης των νευρώνων οι οποίοι ακονίζουν καί οξύνουν την προσοχή και την εκτελεστική λειτουργία. Πιθανόν αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το αλκοολ στοχεύει σε συγκεκριμένες περιοχές του μετωπιαίου λοβού.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν 19 εφήβους οι οποίοι έχουν διάγνωση «κατάχρηση/εξάρτηση ουσιών» καί 14 άτομα με οικογενειακό ιστορικό κατάχρησης ουσιών αλλά χωρίς προσωπική χρήση ουσιών. Αυτή η σύγκριση σε σχέση με την ομάδα ελέγχου 15 ατόμων, βοήθησε τους ερευνητές τις νευροφυσιολογικές αλλαγές οι οποίες σχετίζονται με την κατάχρηση ουσιών.
Οι ερευνητές αφού χορήγησαν συστοιχίες ψυχομετρικών δοκιμασιών στις πειραματικές ομάδες, διαπίστωσαν ότι η συχνή χρήση αλκοολ καί μαριχουάνας επηρεάζουν σημαντικά τη δραστηριότητα του μυαλού. Καθώς η ένταση της πόσης αλκοολ αυξανόταν τα άτομα επέδειξαν σημαντική μείωση της προσοχής καί των εκτελεστικών λειτουργιών (τα οποία εμπλέκουν την διαδικασία του σχεδιασμού καί την επιλογή των σωστών πράξεων βασιζόμενα σε επιλεκτικό ερέθισμα). Εντωμεταξύ η χρήση μαριχουάνας καί στις δύο ομάδες συνδυάστηκε απολύτως με μείωση της μνημονικής δραστηριότητας. «Η κατάχρηση αλκοολ στην εφηβεία θα μπορούσε να οδηγήσει σε καθυστέρηση ή ασυνεχή ανάπτυξη των πεδίων του μετωπιαίου λοβού, πράγμα το οποίο με τη σειρά του θα οδηγούσε σε προβλήματα προσοχής καί εκτελεστικής λειτιυργικότητας, λέει η Susan F. Tapert, καθηγήτρια ψυχιατρικής στο VA San Diego Healthcare System καί στο University of California San Diego.
Ο Tapert επίσης σημείωσε ότι εάν οι έφηβοι που έπιναν, αποφασίσουν να απέχουν από το αλκοολ, αυτό θα τους βοηθήσει στην ανάρρωση των χαμένων λειτουργιών των εγκεφαλικών κυττάρων.
Ο Thoma συμφώνησε. «Η ανάρρωση των λειτουργιών με παύση λήψης αλκοολ είναι επιβεβαιωμένη στους εφήβους» λέει. «Καί υπάρχει λόγος να πιστέψουμε ότι η παύση θα είχε τα ίδια αποτελέσματα καί στο σύνολο της νεολαίας η οποία τείνει να είναι διαλλακτική. Εάν η μείωση της προσοχής και της εκτελεστικής λειτουργίας προκαλούνται πράγματι από το αλκοολ, τότε είναι πιθανό αυτές οι επιδράσεις να υποχωρήσουν με την αποχή ή τουλάχιστον τη μείωση της πόσης.
Αλλά αυτή η έρευνα αποτελεί μόνο το πρώτο βήμα στο να βοηθήσει τα παιδιά τα οποία είναι διαγεγνωσμένα με διαταραχές κατάχρησης ουσιών. Ο Thoma καί η ομάδα του σχεδιάζουν να συνεχίσουν τις έρευνές τους ΄προς την κατεύθυνση του να αποφασίσουν εάν καί κατά πόσον οι επιδράσεις στον εγκέφαλο είναι εξαρτώμενες από την δοσολογία καί εάν η μέτρια χρήση αλκοόλ συνεπώς θα απαιτούσε κάποια παρέμβαση.
«Ελπίζουμε να σχεδιάσουμε μελέτες ώστε να ελέγξουμε τα σύνδρομα που αφορούν στο πως η κατάχρηση ουσιών αναπτύσσεται επιμένει καί υποχωρεί με τον καιρό στους εφήβους.» Τελικά η ανάπτυξη μίας διαταραχής κατάχρησης ουσιών, εμπλέκει γνωστικούς, συμπεριφορικούς καί γενετικούς παράγοντες, τους οποίους η επιστήμη μόλις έχει αρχίσει να καταδυκνείει.
