Οι Μικρές Στιγμές Εγκατάλειψης

Οι Μικρές Στιγμές Εγκατάλειψης

Οι Μικρές Στιγμές Εγκατάλειψης Θα αναφερθώ σε ορισμένα πράγματα τα οποία αφορούν στον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε ή δεν βιώνουμε μικρότερες και μεγαλύτερες στιγμές εγκατάλειψης. Τί σημαίνει ¨δεν βιώνουμε”; Θα το εξηγήσω παρακάτω. Και η εγκατάλειψη λοιπόν, όπως ο φόβος να μην μας εγκαταλείψουν, όπως και η αγωνία μήπως πάθουμε κάτι που ήδη έχουμε βιώσει παλαιότερα με κάποιο τρόπο, όπως ακόμα η απελπισία στην σκέψη ότι μπορεί κάτι να συμβεί που το φοβόμαστε ενώ δεν το ξέρουμε και ακόμα χειρότερα η απελπισία στην σκέψη να συμβεί κάτι που δεν το έχουμε βιώσει ενώ έχει συμβεί στη ζωή μας, είναι πράγματα τα οποία μας οδηγούν αυτόματα σε καταστάσεις άμυνας.

Θα μιλήσω για την άμυνα αλλά πρώτα θα εξηγήσω εκείνο τον ” τρόπο με τον οποίο βιώνουμε ή δεν βιώνουμε μικρότερες και μεγαλύτερες στιγμές εγκατάλειψης.

Όταν βιώνεις κάτι, δηλαδή όταν επιτρέπεις στην εμπειρία να εγγραφεί μέσα σου, ουσιαστικά αναφέρεσαι σε εκείνη την κατάσταση κατά την οποία διαθέτεις την υπόστασή σου ως σώμα και ψυχή μαζί (όταν μιλάω για ψυχή εννοώ τα αποτελέσματα της λειτουργίας του νευρικού συστήματος μαζί με τις ασυνείδητες λειτουργίες οι οποίες καθορίζουν το είναι σου), επιτρέπεις λοιπόν στην ψυχοσωματική σου υπόσταση να νιώσει τον συναισθηματικό αντίκτυπο των πραγμάτων. Είσαι μέσα στα πράγματα ως οντότητα. Συνειδητός και ασυνείδητος μαζί, είσαι μέσα στα πράγματα και μπορείς να ξεκινήσεις να έχεις μια επαφή με αυτά σε διάφορα επίπεδα: ψυχικά, πνευματικά, νοητικά, αισθητηριακά, κτλ.

Οι Μικρές Στιγμές Εγκατάλειψης Οι Μικρές Στιγμές Εγκατάλειψης

Οι Μικρές Στιγμές Εγκατάλειψης – Η Μη Βίωση Της Εμπειρίας

Υπάρχει όμως και η περίπτωση να μην βιώνεις κάτι που γίνεται. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε γιατί δεν αρκετά ώριμος, είτε γιατί δεν είσαι ακόμα ένας ξεχωριστός εαυτός. Αυτά τα δύο δεν συμπίπτουν ακριβώς γιατί αναφέρονται σε διαφορετικές περιόδους ψυχοσυναισθηματικής ανάπτυξης. Μπορείς δηλαδή να μην είσαι ώριμος αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχεις ξεχωριστεί από την δυαδική τροχιά με την μητέρα σου. Όταν λοιπόν δεν έχω βιώσει κάτι με τους τρόπους τους οποίους περιέγραψα παραπάνω, και ενώ αυτό το κάτι έχει συμβεί, τότε εκείνο το συμβάν θα έρχεται και θα επανέρχεται στη ζωή σου προκειμένου να βιωθεί. Δεν είναι απλό αυτό. Μία εμπειρία που δεν έχει βιωθεί, είναι σαν φάντασμα μέσα μας. Υπάρχει αλλά δεν μπορείς να το πιάσεις.

Οι Μικρές Στιγμές Εγκατάλειψης Οι Μικρές Στιγμές Εγκατάλειψης Οι Μικρές Στιγμές Εγκατάλειψης

Οι Μικρές Στιγμές Εγκατάλειψης Οι Μικρές Στιγμές Εγκατάλειψης Οι Μικρές Στιγμές Εγκατάλειψης

Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο στην μη βιωμένη εμπειρία για να μην σας μπερδέψω. Πάρτε το ως μία εμπειρία η οποία γίνεται αλλά εγώ δεν είμαι εκεί. Πιο απλά παραδείγματα είναι εκείνο που ενώ έχω συννενοηθεί για κάτι δεν το θυμάμαι, ή την εμπειρία του ταξιδιού σε ξένο τόπο που δημιουργεί την αίσθηση ότι δεν μπορώ να “είμαι εκεί πλήρως”. Και για την συννενόηση που ξέχασα γιατί “δεν ήμουν εκεί” ή για το ταξίδι στο οποίο “χάθηκα” για λίγο, υπάρχουν λύσεις και τοποθετούμε την εμπειρία μας στον πλούτο της ζωής ενθυμούμενοι ότι δεν μπορούμε να ελέγχουμε τα πάντα πάντοτε. Όταν όμως έχουν συμβεί εμπειρίες που καθόρισαν τον εσωτερικό μου κόσμο όπως π.χ μεγάλες χρονικές περίοδοι που ήταν κανείς μόνος σαν μωρό, ή στερήσεις πολύ μεγάλες όπως η απώλεια ενός αντικειμένου που δεν αντικαταστάθηκε ή αισθήσεις όπως η ανημπόρια η οποία απειλεί να με σκοτώσει και δεν μπορώ να αντιδράσω, τότε τα πράγματα κινούνται σε επικίνδυνα και λαβυρινθώδη ψυχικά βάθη. Οι μικρές ματαιώσεις, αυτές που επανορθώνονται με κάποια προσπάθεια, αυτές που μας βοηθάει και το περιβάλλον να τις αντιμετωπίσουμε, αυτές οι αναπόφευκτες ματαιώσεις, δημιουργούν το έδαφος για να γεμίσεις το κενό, να μάθεις, να δημιουργήσεις, να επιχειρήσεις. Αυτές είναι οι μικρές στιγμές εγκατάλειψης. Που όταν βγεις από την στιγμή τους, νιώθεις και μια στιγμή ευτυχίας που σε οδηγεί να χαρείς και περισσότερο τη ζωή. Αλλά πρέπει να είναι μικρές. Οι μεγάλες στιγμές εγκατάλειψης, οι μεγάλες στερήσεις, οι τραγικές ματαιώσεις, δημιουργούν “κενά” που δεν γεμίζουν εύκολα γιατί εκείνος που τις βίωσε είτε “δεν ήταν εκεί” είτε ήταν αλλά αποσυνδέθηκε  από αυτά. Το κενό για να γεμίσει, πρέπει να βιωθεί. Θυμηθείτε το βίωμα, όπως το περιέγραψα παραπάνω. Πρέπει να βιωθεί. Αλλά για να γίνει αυτό, χρειάζεται ένας άλλος. Διαφορετικά προσπαθεί κανείς συνεχίζοντας και επαναλαμβάνοντας την τραγική στιγμή, προσπαθεί να το λύσει μόνος του. Μόνο αν παραιτηθείς από αυτή την ναρκισσιστική θέση, θα μπορέσεις ίσως να αγγίξεις κάποια σύνδεση με τον άλλο προκειμένου μέσω της σχέσης μαζί του να πλησιάσεις το κενό. Το κενό το φοβάμαι αλλά η εμπειρία του να το πλησιάσω με φέρνει πιο κοντά στην ολοκλήρωση του εαυτού μου. Είναι παράδοξη η ζωή και ο ψυχισμός. Γιατί να μην ήταν πιο απλά τα πράγματα;

Δείτε επίσης: Υποχονδρική Διαταραχή

Η διαδικασία της ψυχοθεραπείας απαιτεί δέσμευση, αφοσίωση και απευθύνεται μόνο σε όσους βλέπουν σοβαρά οτι χρειάζεται να αλλάξουν τη ζωή τους. Αν σκέφτεστε να ξεκινήσετε αυτό το ταξίδι, καλέστε με στο 211 71 51 801 για να κλείσετε ένα ραντεβού και να δούμε μαζί πώς μπορώ να σας βοηθήσω.

Μιχάλης Πατεράκης
Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής
University of Indianapolis University of Middlesex
Καρνεάδου 37, Κολωνάκι
Δέχομαι κατόπιν ραντεβού
Τηλ: 211 7151 801
www.psychotherapy.net.gr
www.mixalispaterakis.gr

Οι Μικρές Στιγμές Εγκατάλειψης Οι Μικρές Στιγμές Εγκατάλειψης Οι Μικρές Στιγμές Εγκατάλειψης