Οι ασθενείς με οριακή διαταραχή βρίσκονται στα όρια μεταξύ νεύρωσης και ψύχωσης και χαρακτηρίζονται από υπερβολική αστάθεια στο συναίσθημα, στη διάθεση, στη συμπεριφορά, στις αντικειμενότροπες σχέσεις και στην εικόνα του εαυτού τους. Η διαταραχή έχει ονομαστεί επίσης περιπατητική σχιζοφρένεια, «έως εάν» προσωπικότητα, ψευδονευρωτική σχιζοφρένεια, ψυχωτικός χαρακτήρας και συναισθηματικά ασταθής διαταραχή της προσωπικότητας. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα διάχυτο πρότυπο αστάθειας των διαπροσωπικών σχέσεων, της εικόνας του εαυτού και των συναισθημάτων και έκδηλη παρορμητικότητα.
Η κυρίως συμπτωματολογία συμπεριλαμβάνει τα εξής: απεγνωσμένες προσπάθειες αποφυγής πραγματικής ή φαντασιωμένης εγκατάλειψης. Πρότυπο ασταθών και έντονων διαπροσωπικών σχέσεων που χαρακτηρίζονται από εναλλαγή ανάμεσα σε ακραία εξιδανίκευση και ακραία υποτίμηση. Διαταραχή της ταυτότητας και συγκεκριμένα καταφανώς και επίμονα ασταθής εικόνα ή αίσθηση του εαυτού. Παρορμητικότητα σε τουλάχιστον δυο περιοχές, η οποία είναι δυνητικά αυτοβλαπτική (έξοδα, σεξ, κατάχρηση ουσιών, επικίνδυνη οδήγηση, επεισόδια υπερφαγίας, κτλ). Υποτροπιάζουσα αυτοκτονική συμπεριφορά, χειρονομίες ή απειλές ή αυτοακρωτηριαστική συμπεριφορά. Συναισθηματική αστάθεια που οφείλεται σε έκδηλη αντιδραστικότητα της διάθεσης (π.χ. έντονα επεισόδια δυσφορίας, ευερεθιστότητας ή άγχους που διαρκούν λίγες ώρες και μόνο σπάνια περισσότερο από λίγες μέρες).
