Στις ψυχικές διεργασίες οι οποίες χαρακτηρίζονται απο μια κατεύθυνση διαδρομής ή ανάπτυξης, ονομάζουμε παλινδρόμηση την επιστροφή προς την αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδη απο ενα σημείο στο οποιο ήδη έχουμε φθάσει έως ενα σημείο που βρίσκεται πριν απο το αρχικό. Υπό τοπική έννοια, η παλινδρόμηση πραγματοποιείται κατα μήκος μιας αλληλουχίας ψυχικών συστημάτων, τα οποία διατρέχει η διέγερση υπό φυσιολογικές συνθήκες προς μια δεδομένη κατεύθυνση. Υπό χρονική έννοια, η παλινδρόμηση προϋποθέτει μια γενετική αλληλουχία και δηλώνει την επιστροφή του υποκείμενου σε ξεπερασμένες φάσεις της ανάπτυξής του (λιβιδινικα στάδια, αντικειμενοτρόπους σχεσεις, ταυτίσεις, κτλ). Υπό τυπολογική (μορφολογική έννοια), η παλινδρόμηση δηλώνει το πέρασμα σε τρόπους έκφρασης και συμπεριφοράς που ανήκουν σε κατώτερα στάδια από άποψη πολυπλοκότητας, δόμησης και διαφοροποίησης.