Ψυχική Καταστροφική Ορμή Ψυχοθεραπεια Ψυχαναλυση: Μέσα στον ψυχισμό αναπτύσσονται δυνάμεις από την αρχή της ζωής, οι οποίες έχουν ενέργεια και καθορίζουν την εξέλιξή του. Ποιες είναι αυτές οι δυνάμεις; Είναι δύο ειδών. Επιθετικές και σεξουαλικές. Είναι πολύ μεγάλη η συζήτηση στην ψυχανάλυση για το θέμα των ορμών, της προέλευσής τους και του πως ενεργοποιούνται ή αν προϋπάρχουν. Ωστόσο η συζήτηση αυτή έχει ασφαλώς ένα βασικό χαρακτηριστικό άξονα. Πρόκειται για τις δυσάρεστες και τις ευχάριστες εμπειρίες. Οι μητρικές φροντίδες λογίζονται σαν ευχάριστες και η έλλειψή τους σαν δυσάρεστες. Δυσάρεστες όμως μπορεί να είναι και οι φροντίδες οι οποίες προέρχονται από πρόσωπα εκτός της βασικής φιγούρας. Έτσι λοιπόν έχουμε από κάπου να ξεκινήσουμε για να πάμε παρακάτω. Το μωρό ερχόμενο στον κόσμο θα πέσει σε μία “αυτιστική” κατάσταση όπου θα κοιμάται, θα κάνει τις σωματικές ανάγκες του και θα τρώει. Αρχικά αυτή είναι η πρώτη άμυνα. Η πλήρης απόσυρση στον εαυτό. Μετά από τον τρίτο μήνα περίπου θα αρχίσει να δέιχνει διαφορετικές τάσεις, τάσεις επικοινωνίας με τον φροντιστή. Όμως από το αυτιστικό ακόμα στάδιο το μωρό επικοινωνεί θέλοντας να φάει, έχοντας την ανάγκη να διατηρηθεί ως οργανισμός. Εκεί βάζεις μέσα σου την ζωή μέσα από την επαφή με το στήθος, το γάλα, την αφή και τη θερμοκρασία από το σώμα που σε περιβάλλει. Όταν υπάρχει πείνα, μέχρι να ταϊστεί το μωρό, αυτό εκλαμβάνεται ως επίθεση. Μία επίθεση που την ονομάζουμε καταστροφική ορμή. Αρχικά η καταστροφική ορμή που προβάλλεται προς τα εξω (στη βρεφική ηλικία) βιώνεται ως στοματική επίθεση. Οι στοματικές – σαδιστικές ορμές προς το μαστό της μητέρας ειναι ενεργές απο το ξεκίνημα της ζωης λοιπόν, παρόλο που με την εμφάνιση της οδοντοφυίας είναι που αυξάνεται η ισχύς των κανιβαλλικών ορμών. Όταν τρως βάζεις μέσα σου. Είναι μία διαδικασία ενδοβλητική. Τρως τον άλλο. Και αυτό το “σε τρώω” είναι εξαιρετικά σημαντικό για την ψυχική ανάπτυξη. Οι καταστροφικές ορμές που προέρχονται από εκεί, προβάλλονται προς τα έξω. Εϊναι σα να λες: “δεν είμαι εγώ που καταστρέφω αλλά εσύ που με καταστρέφεις”. Εκείνο το διάστημα το μωρό τρώει από το στήθος ή το μπουκάλι. Βάζει με λαχτάρα μέσα του το γάλα και πιέζει το στήθος να βγάλει γάλα. Εκεί το στήθος (όταν βυζαίνει) δέχεται επιθέσεις. Αυτές τις επιθέσεις είναι καλό να τις δέχεται η μητρική φιγούρα με ηρεμία. Να δέχεται δηλαδή την ένταση με την οποία ορμάει στο στήθος και παίρνει το γάλα από το μαστό. Οπότε το μωρό κάνει μία “επίθεση” όχι για να καταστρέψει αλλά για να φάει. Αν το φαγητό λείπει, το νιώθει σαν επίθεση. Μέσα του αναπτύσσεται μία δύναμη που φαίνεται καταστροφική: είναι η απειλή που νιώθει από την πείνα. Η απειλή αυτή μέσα του σημαίνει: μου επιτίθεσαι. Αυτές είναι οι πρώιμες παρανοικές πηγές άγχους σε όλους τους ανθρώπους. Γινόμενες δεκτές οι επιθέσεις του μωρού, με γαλήνη, απορροφάται η επίθεση και μειώνονται σημαντικά τα παρανοικά στοιχεία.
*Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα
Δείτε επίσης: Παλινδρόμηση Στην Σχιζοειδή Θέση
Η διαδικασία της ψυχοθεραπείας απαιτεί δέσμευση, αφοσίωση και απευθύνεται μόνο σε όσους βλέπουν σοβαρά οτι χρειάζεται να αλλάξουν τη ζωή τους. Αν σκέφτεστε να ξεκινήσετε αυτό το ταξίδι, καλέστε με στο 211 71 51 801 για να κλείσετε ένα ραντεβού και να δούμε μαζί πώς μπορώ να σας βοηθήσω.
Μιχάλης Πατεράκης
Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής
University of Indianapolis University of Middlesex
Καρνεάδου 37, Κολωνάκι
Δέχομαι κατόπιν ραντεβού
Τηλ: 211 7151 801
www.psychotherapy.net.gr
www.mixalispaterakis.gr