Συγκινησιακή Εκτόνωση (Β´ Μέρος)

Η εμμονή του συναισθήματος το οποιο συνδέεται με μια ανάμνηση, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες: ο σημαντικότερος σχετίζεται με τον τροπο με τον οποίο το υποκείμενο αντεδρασε σε ενα δεδομένο γεγονός. Αυτή η αντίδραση μπορει να αποτελείται απο εκούσια ή ακούσια αντανακλαστικά, να εκτείνεται από θρήνους μέχρι εκδίκηση. Αν μια τέτοια αντίδραση είναι αρκετα σημαντική, ένα μεγάλο μέρος του συναισθήματος που συνδέεται με το γεγονός, εξαφανίζεται. Αν η αντίδραση αυτή κατασταλεί απο εξωτερικούς ή εσωτερικούς παράγοντες, το συναίσθημα παραμένει συνδεδεμένο με την ανάμνηση.

Η εκτόνωση είναι λοιπόν η φυσιολογική οδός η οποία επιτρέπει στο άτομο να αντιδράσει σε ενα γεγονός και να αποφύγει το ενδεχόμενο να κρατήσει το γεγονός αυτό ένα ιδιαίτερο ποσό συναισθήματος το οποίο με την παρατεταμένη του χρονική διάρκεια μπορεί να εγκατασταθεί ως παθολογικό, δημιουργώντας επιπρόσθετα συμπτώματα. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα ειναι η μελαγχολία η οποία ειναι ο παρατεταμένος σχηματισμός ενός ανολοκλήρωτου πένθους.