Καταθλιπτική διαθεση, αίσθηση καταθλιψης, μειωμένη διάθεση, αυπνία, ανηδονία, ενοχές, απαισιοδοξία, αυτοκαταστροφικότητα, τάσεις αυτοκτονίας, απώλεια όρεξης, μεγάλες εναλλαγές βάρους, είναι μερικά από τα συμπτώματα της κατάθλιψης.
Επίμονη θλίψη, έντονη κατάθλιψη, ευερεθιστότητα καί ευσυγκινησία είναι δείκτες έναρξης μιας μελαγχολικής περιόδου. Αν αυτά τα συμπτώματα επιμένουν θα πρέπει να επισκεφθείτε ειδικό. Η ψυχοθεραπεία εδώ είναι απαραίτητη. Αρχικά στόχος της είναι η στήριξη καί η αναγνώριση της υπάρχουσας κατάστασης καί σε δεύτερο επίπεδο η αναλυτική εργασία με τους ψυχολογικούς παράγοντες οι οποίοι εμπλέκονται στην διαμόρφωση της ψυχικής προβληματικής. Ως μελαγχολια εννοούμε μια περίοδο καταθλιψης η οποία για κάποιο λόγο ειναι παρατεταμένη και έχει ως βασικό χαρακτηριστικό την προσπαθεια πένθους.
Καταθλιψη και ψυχαναλυση
Η θεωρία της ψυχανάλυσης όσον αφορά στην καταθλιψη, θεωρεί δεδομένη την σχέση ανάμεσα στην απώλεια του αντικειμένου και την μελαγχολία. Ο θυμός που νιώθει ένας άνθρωπος που βιώνει κατάθλιψη στρέφεται προς τον εαυτό λόγω ταύτισης με το χαμένο αντικείμενο. Εδώ θα πρέπει να κάνουμε έναν διαχωρισμό. Είναι διαφορετική η κατάσταση του πένθους από την κατάσταση της κατάθλιψης (ή αλλιώς της μελαγχολίας). Ο καταθλιπτικός άρρωστος αυτουποτιμά τον εαυτό του και είναι ενοχικός ενώ αυτός που πενθεί όχι.
Καταθλιψη και καταστροφικοτητα
Ο καταθλιπτικός δεν μπορεί να εδραιώσει εσωτερικά τα καλά πράγματα που είχε το απωλεσθέν αντικείμενο ενώ ο πενθών μπορεί να ενδοβάλλει αυτήν την αγάπη (δηλαδή τα καλά πράγματα). Ο καταθλιπτικός φοβάται και ανησυχεί ότι με την δική του επιθετικότητα κατέστρεψε το αντικείμενο αγάπης.
Καταθλιψη και μητρική φιγουρα
Η παιδική ηλικία ειδικότερα στην οποία συμβαίνουν διάφορες απώλειες (όπως η απομάκρυνση της μητρικής φιγούρας από το οπτικό πεδίο του βρέφους ή ακόμα η συναισθηματική της απομάκρυνση ή ακόμα πιο δύσκολα η μη ανταπόκριση στις ανάγκες του βρέφους), είναι πολύ σημαντική για την ανάπτυξη ενός ψυχισμού όσον αφορά στην καταθλιπτική θέση.