Τι Θέλεις Να Μου Πεις Με Το Δώρο Σου;

#Το Δώρο. Κάτι Θέλει Να Μου Πεί.

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε οικειότητα με τα δώρα. Από μικρή ηλικία. Τα δώρα πάντα σημαίνουν κάτι. Υπάρχουν δώρα τυπικά. Υπάρχουν δώρα ευγνωμοσύνης. Υπάρχουν δώρα επίθεσης. Δώρα επίδειξης δύναμης και ισχύος. Υπάρχουν δώρα ανακωχής. Υπάρχουν δώρα μεταμέλειας. Δώρα που τα δίνουμε για να δημιουργήσουμε υποχρέωση στον παραλήπτη. Δώρα για να εξοφλήσουμε μία υποχρέωση. Καί ου τω καθεξής.

Στη ζωή μας τα αναγνωρίζουμε. Αργά ή γρήγορα τα αναγνωρίζουμε. Είναι τα δώρα, μέρος της επικοινωνίας μας. Της μη λεκτικής μας επικοινωνίας. Κι έτσι τα χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας. Η έννοια των δώρων καί ο συμβολισμός τους, αποτελεί βασικό συστατικό των κινητρων μας. Με άλλα λόγια, τα δώρα, πάντα έχουν ένα νόημα.

Τα δώρα έχουν την ψυχική τους βάση στην ευγνωμοσύνη η οποία αναπτύσσεται σταδιακά τους πρωτους μήνες ζωής και εκφράζεται περίπου στους 8 μήνες ζωής. Αργότερα αναπτυσσεται μια άλλη έννοια και πραγματικότητα στον ψυχισμό που εχει να κάνει με τα κόπρανα. Ειναι η εποχή γύρω στα δυο που αρχιζει η εποχή της προσπαθειας μετάβασης στο δοχείο. Οταν το παιδί θυμώνει, δεν τα δίνει τα κόπρανα. Οταν αμφιβάλλει θέλει να τα δώσει και δεν θέλει να τα δώσει. Οταν αισθάνεται άνετα, τα δίνει. Κι οταν φοβάται τα δίνει ανεξέλεγκτα. Τα κόπρανα ειναι ένα κομμάτι του εαυτού το οποίο το δωριζουμε στον έξω κόσμο -τη μαμά- είναι δωρο απο τον εαυτό μας. Αν η μαμά το δέχεται αυτό το δώρο, αν αισθάνεται άνετα ή όχι  με αυτό, αν αυθόρμητα ειναι παιχνιδιάρικη και με αυτό το θεμα και όχι αυστηρή, επιβλητική ή κάθετη, τότε αντίστοιχα αναπτύσσεται η αίσθηση ευχαριστησης και συνεργασίας ή ενοχής, κακίας (τα κακά), συναισθημάτων επίθεσης, απόρριψης, κτλ  που εκφράζονται με άμεσους ή έμμεσους τρόπους (π.χ σπάει τα παιχνίδια του ή επιτιθεται στα άλλα παιδιά ή χτυπάει το κεφάλι του).

Ο ψυχισμός φτιάχνει τις βάσεις του στο πρώτο έτος ζωης και επάνω σε αυτό χτίζει το οικοδόμημα μιας συνολικής προσωπικότητας. Η εννοια του δώρου και η ανάγκη να κάνουμε δώρα, ή να απαιτούμε δώρα, ή να επιθυμούμε δώρα, ή να απορρίπτουμε δώρα, εκφράζει θαυμάσια την δόμηση του εαυτού και ένας εμπειρος ειδικός μπορεί να δει άμεσα τις πρώτες συναισθηματικές επενδύσεις του ατόμου οταν ήταν βρέφος.

Είναι λοιπόν, τα δώρα, άρρηκτα συνδεδεμένα με την ψυχική μας ζωή. Πολλές φορές από ένα δώρο μπορούμε να καταλάβουμε τις προθέσεις του άλλου. Να αποκωδικοποιήσουμε μερικές πτυχές της προσωπικότητάς του. Καθώς επίσης να παρατηρήσουμε τον εαυτό μας όταν δέχεται ή όταν δίνει ένα δώρο. Να σκεφτούμε για ποιόν λόγο κάναμε ένα συγκεκριμένο δώρο σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο καί σε μία συγκεκριμένη στιγμή. Ή ακόμα να σκεφτούμε τί είδους δώρα συνηθίζουμε να κάνουμε γενικά. Ή επίσης να κάνουμε μία αυτοπαρατήρηση όταν δεχόμαστε ένα δώρο αξίας.

Τα δώρα αποτελούν έναν έξοχο τρόπο μέσω του οποίου μπορούμε να διεισδύσουμε στις σχέσεις μας με τους άλλους αλλά καί να ρίξουμε μία ματιά στον βαθύτερο εαυτό μας.