Η στοματική φάση κυριαρχεί εδώ. Το στάδιο αυτό, της στοματικής φάσης, εχει διάρκεια απο τη στιγμή της γέννησης έως περίπου το τέλος του πρώτου έτους. Για να κρατηθεί στη ζωή ενα βρέφος, χρειάζεται ορισμένα στοιχεία. Αυτά είναι: ο ερωτισμός στο δέρμα και στο στόμα. Στο στόμα μεσω του θηλασμού, πιπιλισματος και στο δέρμα μεσω του χαδιού της μητέρας. Ο ερωτισμός αυτός που υπαρχει ως ένστικτο αλλα και που επανατροφοδοτειται από αυτες τις δραστηριότητες είναι απαραίτητος για την σωματική επιβίωση και την ψυχική ισορροπία.
Η απόλαυση του βρέφους να βυζαίνει και η απόλαυση της μητέρας να ταΐζει με το στήθος της, δημιουργεί την όρεξη για φαγητό. Αν δεν υπαρχει αυτή η όρεξη το βρεφος δεν θα μπορέσει να επανακινητοποιήσει την στοματική διέγερση με αποτέλεσμα να πεθάνει. Η έλξη προς τη θηλή, είναι ζωτικής σημασίας λοιπόν. Αλλα και η αίσθηση του χαδιού στο δέρμα επίσης είναι σημαντικότατη. Αυτό συμβαίνει επειδή το βρέφος κατα τη διάρκεια των πρώτων τριών τεσσάρων μηνών δεν εχει αίσθηση του εαυτού, αισθανεται ενσωματωμένο με τον υπόλοιπο κόσμο. Διαχέεται.
Εκεί υπάρχει ένα αίσθημα που μπορεί να περιγράφεται σαν σύμπαν, σαν θάλασσα, σαν ένα «όλον» ή σαν ενέργεια. Γιαυτό είναι πολυ διαδεδομένες πρακτικές και τεχνικες που μπορεί να θυμίζουν αυτό το πρωταρχικό «ωκεάνιο» βίωμα. Το μωρό δεν ξέρει που ειναι η αρχή του και που ειναι το τέλος του. Χρειάζεται την δερματική επαφή για να αρχίσει να αποκτά αίσθηση των σωματικών του ορίων. Υπάρχει ένα βιβλίο του 1974, πολυ σημαντικό στον χώρο της ψυχικής υγείας, λέγεται: «το εγώ – δέρμα» του Ντιντιέ Ανζιέ, όπου περιγράφεται με ερευνητικούς και κλινικούς όρους, η συνύπαρξη του δέρματος στην δημιουργία της σκέψης και του Εγώ, όπως αυτό διαμορφώνεται σταδιακά ως μια ξεχωριστή ταυτότητα.
Φαγητο και χάδι λοιπόν, αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία της σχέσης βρέφους – μητρικής φιγούρας. Το χέρι της μητέρας στο δέρμα του βρέφους ειναι εκείνο που κάνει το βρεφος να αρχίσει να αποχωρίζεται από την αντίληψη του πανθεΐσμού, ότι δηλαδή είναι ένας θεός που δεν αρχίζει από πουθενά και δεν τελειώνει πουθενά. Το παζλ του πρώτου έτους συμπληρώνεται με την αγάπη της μητέρας προς το μωρό. Αυτό ειναι κάτι διαφορετικό απο τα παραπάνω. Το νοιάξιμο για το μωρό, και το ότι εχει τη δυνατότητα να καταλαβαίνει τις ανάγκες του μωρού. Οταν η μαμά ειχε μια δικιά της μαμά που δεν την καταλάβαινε, τότε θα το επαναλάβει ασυνείδητα παρόλο που η πρόθεσης της ειναι να νοιαστεί για το μικρό. Αυτή είναι μια επανάληψη που πρέπει κάθε μητερα να προσέχει και πριν τη γέννηση να συζητάει πέντε πραγματα με κάποιον ειδικό σε ένα θεραπευτικό πλαίσιο. Πολλές θελουν να δώσουν νοιάξιμο αλλα δεν ξέρουν πως. Μετά ειναι και η δυσκολία να καταλάβεις πάντοτε τι θέλει ενα μωρό. Πεινάει; Κρυώνει, θέλει να μείνει ήσυχο; Θέλει μπάνιο; θέλει να κάνει κακά του ή τσισια του; Θέλει αγκαλιά; Θέλει να κοιμηθεί; Μια καλή μητερα, προσπαθεί να καταλάβει αυτά τα πραγματα. Δεν υπαρχει τέλεια μητέρα, μην κυνηγάτε αυτό. Μια αρκετα καλή όμως μπορεί να υπάρξει αν προσπαθεί να καταλάβει . Κι αυτό ομως δεν ειναι εύκολο γιαυτό και λεμε οτι στο πρώτο έτος ιδιαίτερα, χρειάζεται βοήθεια απο τον άντρα της. Ο άντρας στο πρώτο έτος ειναι η μαμά της γυναίκας του. Αυτό το ρόλο πρέπει να εχει. Να τη βοηθησει, να την καταλαβει, να τη στηρίξει στα άγχη και στις δυσκολίες της. Το βρεφος θέλει τη μαμά του να καταλαβαίνει γιατί αλλιώς δε μπορεί να επιβιώσει. Ετσι και η μαμά θέλει τη μαμά της να την καταλαβαίνει για να μπορεί να καταλαβει τις ανάγκες του δικού της μωρού.
*Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα
Δείτε επίσης: Ψυχική Καταστροφική Ορμή
Η διαδικασία της ψυχοθεραπείας απαιτεί δέσμευση, αφοσίωση και απευθύνεται μόνο σε όσους βλέπουν σοβαρά οτι χρειάζεται να αλλάξουν τη ζωή τους. Αν σκέφτεστε να ξεκινήσετε αυτό το ταξίδι, καλέστε με στο 211 71 51 801 για να κλείσετε ένα ραντεβού και να δούμε μαζί πώς μπορώ να σας βοηθήσω.
Μιχάλης Πατεράκης
Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής
University of Indianapolis University of Middlesex
Καρνεάδου 37, Κολωνάκι
Δέχομαι κατόπιν ραντεβού
Τηλ: 211 7151 801
www.psychotherapy.net.gr
www.mixalispaterakis.gr