Τύπος νεύρωσης όπου η εμφάνιση των συμπτωμάτων αποτελεί συνέπεια ενος συγκινησιακου κλονισμού (chοc), ο οποίος γενικά σχετίζεται με καταστάσεις, κατα τις οποίες το άτομο αισθάνθηκε οτι απειλείται η ζωη του. Κατα τη στιγμή του κλονισμού η νεύρωση εκδηλώνεται με παροξυσμική κρίση άγχους που μπορει να καταλήξει σε διεγερτική κατασταση, εμβροντησια (stupor), ή διανοητική σύγχυση. Η μετέπειτα εξέλιξη της, συνηθως μετά απο μια περίοδο ελεύθερων συμπτωμάτων, επιτρέπει να διακρίνουμε σχηματικά δυο περιπτώσεις: α) ο τραυματισμός δρα ως εκλυτικός παράγοντας και αποκαλύπτει την ύπαρξη μιας προϋπάρχουσας νευρωςικης δομής β) ο τραυματισμός παίζει καθοριστικό ρόλο ακόμη και στο περιεχόμενο του συμπτώματος (μηρυκασμος του τραυματικού γεγονότος, επαναλαμβανόμενος εφιάλτης, διαταραχές ύπνου, κτλ). Το σύμπτωμα εμφανίζεται ως επαναλαμβανόμενη απόπειρα «σύνδεσης δέσμευσης» και εκτόνωσης του τραυματισμού. Αυτή η «καθήλωση στο τραύμα» συνοδεύεται απο μια λίγο ως πολύ γενικευμένη αναστολή των δραστηριοτήτων του ατόμου.