Τρώω και μετά αισθάνομαι ότι θέλω να κάνω εμετό
Κατανόηση των διατροφικών διαταραχών
Στο πλαίσιο των διατροφικών διαταραχών, όταν τρώτε και μετά αισθάνεστε ότι θέλετε να κάνετε εμετό είναι ένα οδυνηρό σύμπτωμα που συχνά συνδέεται με τη νευρική βουλιμία, μια σύνθετη ψυχολογική κατάσταση που απαιτεί ολοκληρωμένη κατανόηση και θεραπεία. Αυτή η συμπεριφορά αντανακλά μια ταραχώδη σχέση με το φαγητό και την εικόνα του σώματος, η οποία συχνά έχει τις ρίζες της σε βαθύτερα ψυχολογικά αίτια. Στην κλινική πρακτική, είναι επιτακτική ανάγκη να προσεγγίζονται τέτοιες διαταραχές με ενσυναίσθηση και διεπιστημονική στρατηγική, ενσωματώνοντας ιατρικές, διατροφικές και θεραπευτικές παρεμβάσεις.
Οι ψυχοθεραπευτές αναγνωρίζουν την πολύπλευρη φύση των διατροφικών διαταραχών, οι οποίες μπορεί να προέρχονται από την οικογενειακή δυναμική, τις κοινωνικές πιέσεις και τους ατομικούς ψυχολογικούς παράγοντες. Είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη ολόκληρο το πλαίσιο του ατόμου, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειακών προτύπων που συμβάλλουν ακούσια στην κατάσταση. Η απουσία αναγνωρίσιμων οργανικών αιτιών υπογραμμίζει περαιτέρω την ανάγκη για μια διαφοροποιημένη ψυχολογική προσέγγιση.
Ο στόχος είναι να καλλιεργηθεί μια πιο υγιής σχέση με το φαγητό και την εικόνα του εαυτού, προχωρώντας πέρα από την απλή παύση των συμπτωμάτων στην αντιμετώπιση των υποκείμενων ζητημάτων. Τα θεραπευτικά σχέδια πρέπει να είναι εξατομικευμένα, αναγνωρίζοντας ότι κάθε ταξίδι προς την ανάρρωση είναι μοναδικό. Η εξυπηρέτηση των πασχόντων απαιτεί υπομονή, συμπόνια και δέσμευση για την κατανόηση της πολυπλοκότητας των εμπειριών τους, ώστε να διευκολυνθεί η μόνιμη αλλαγή.
Εμφάνιση διατροφικών διαταραχών
Συμβαίνει κυρίως στον γυναικείο πληθυσμό. Όσο πιο αργά εμφανιστεί σε ηλικία, τόσο πιο δύσκολα θεραπεύεται. Επειδή η σημερινή εποχή ευνοεί ακόμα περισσότερο τα ισχνά γυναικεία σώματα, η κατάσταση αυτή εμφανίζεται όλο και περισσότερο.
Οι λόγοι όμως οι οποίοι δημιουργούν αυτή την ψυχική συμπεριφορά δεν αφορούν τα πρότυπα της εποχής μας αλλά αφορούν κατά πολύ βαθύτερα άλλα θέματα όπως η δομή της οικογένειας. Πρόκειται για οικογένειες οι οποίες μέσω κάποιων μηχανισμών δημιουργούν πολύ μεγάλη πίεση στο κορίτσι. Η πίεση αυτή ενώ είναι εμφανής στα μάτια του ειδικού, για την οικογένεια είναι ανύπαρκτη. Δηλαδή δεν την αναγνωρίζει κανείς από το οικογενειακό περιβάλλον αλλά ούτε καί το ίδιο το πάσχων άτομο.
Οι περιπτώσεις αυτής της διατροφικής διαταραχής (εμετός μετά από το φαγητό επανειλλημένως καί με μεγάλη συχνότητα) καθώς καί περιπτώσεις άλλων μορφών διατροφικών διαταραχών όπως περιορισμός της τροφής, άρνηση στην πρόσληψη της τροφής, υπερφαγία, κτλ, είναι σε ορισμένες περιπτώσεις επικίνδυνες για την υγεία του ατόμου. Όταν στις περιπτώσεις αυτές υπάρχει κάποιος οργανικός παράγοντας ο οποίος τις προκάλεσε, τότε αρκεί να θεραπευθεί αυτός ο οργανικός παράγοντας. Στις κλασσικές όμως περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει εμπλοκή οργανικού παράγοντα, τότε το ζήτημα είναι καθαρά ψυχολογικό.
Η τροφή είναι ένας βασικός δείκτης υγείας. Από την απλή αποχή από το κόκκινο κρέας μέχρι την χορτοφαγία καί την ποιότητα, την ποσότητα, το είδος τροφής, ο τρόπος επεξεργασίας της τροφής, καί ο τρόπος λήψης της τροφής αλλά κι ένα σωρό άλλα πράγματα γύρω από την τροφή έχουν εξελιχθεί σε μείζονα θέματα στον δυτικό κόσμο. Το πιο απλό όμως, το πιο θεμελιώδες απ’όλα είναι η σχέση με την τροφή, πως ο κάθε άνθρωπος την διαμορφώνει καί για ποιούς λόγους την διαμορφώνει με τους τρόπους αυτούς που έχει επιλέξει να τις διαμορφώνει.
Σαν μία γενική παρατήρηση η οποία αφορά σε όλες τις διαταραχές πρόσληψης της τροφής θα λέγαμε ότι είναι η εξής: «όπου υπάρχει πρόβλημα στην τροφή, υπάρχει καί κάποιο ψυχολογικό ζήτημα». Οι περισσότεροι άνθρωποι καταφέρνουν να διαμορφώσουν μία σχετικά καλή σχέση με την τροφή, λαμβάνοντας βέβαια πάντα υπόψιν τις ιδιαιτερότητες αλλά καί τις συνήθειες που έχει το κάθε άτομο αλλά καί το πολιτισμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο μεγάλωσε ή στο πολιτισμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ζεί σήμερα.
Για κάποιους άλλους ανθρώπους η σχέση είναι αρκετά διαταραγμένη. Το γιατί διαταράχθηκε καί σε ποιό σημείο της ανάπτυξης ξεκίνησε να συμβαίνει η διαταραχή της σχέσης με το φαγητό καθώς καί το τί συμβολίζει, είναι ζητήματα τα οποία εξειδικεύονται στον κάθε άνθρωπο.
Κατα κύριο λόγο ομως, βουλιμικός είναι εκείνος που ενδοβάλλει την κακή σχεση του με την μητρική φιγούρα την οποία κυνηγάει για να συσχετιστεί, ενώ ανορεξικός εκείνος που δεν δέχεται την κακή σχεση με την μητρική φιγούρα, την αποβαλλει, με συνεπεια την διαστρέβλωση της εικόνας του σώματος.
Κοινωνικά πρότυπα και εικόνα σώματος
Τα κοινωνικά πρότυπα επηρεάζουν σταθερά τις αντιλήψεις των ατόμων για την εικόνα του σώματος, επιδεινώνοντας συχνά τους αγώνες με τις διατροφικές διαταραχές. Το κυρίαρχο πολιτισμικό ιδεώδες, το οποίο συχνά δίνει έμφαση στη λεπτή σωματική διάπλαση, ιδίως για τις γυναίκες, μπορεί να δημιουργήσει τεράστια πίεση που οδηγεί σε επιβλαβείς συμπεριφορές. Τα άτομα, ιδιαίτερα ευάλωτα στις κοινωνικές προσδοκίες, μπορεί να υιοθετήσουν δραστικά μέτρα για να συμμορφωθούν με αυτά τα ιδανικά, συμπεριλαμβανομένης της εμπλοκής σε διαταραγμένα διατροφικά πρότυπα, όπως η αδηφαγία και η κάθαρση.
Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι, ενώ οι κοινωνικές πιέσεις συμβάλλουν σημαντικά, είναι συνυφασμένες με βαθύτερα οικογενειακά και ψυχολογικά ζητήματα. Ο εποικοδομητικός διάλογος και οι στρατηγικές παρέμβασης θα πρέπει να επικεντρώνονται στην προώθηση μιας υγιούς σχέσης με το φαγητό και την εικόνα του σώματος, προσαρμοσμένες στις μοναδικές συνθήκες και το πολιτισμικό υπόβαθρο του ατόμου. Είναι επιτακτική ανάγκη να αναγνωρίζονται τα σημάδια της δυσφορίας και να παρέχεται υποστήριξη που να αντιμετωπίζει τόσο τις ψυχολογικές πτυχές όσο και τους ενδεχόμενους οργανικούς παράγοντες που εμπλέκονται.
Μια προσέγγιση που επικυρώνει τις προσωπικές εμπειρίες και ταυτόχρονα αμφισβητεί τα καταστροφικά κοινωνικά πρότυπα μπορεί να ενδυναμώσει τα άτομα. Ενισχύοντας την ανθεκτικότητα και την αυτοαποδοχή, η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην άμβλυνση των αρνητικών επιπτώσεων των κοινωνικών προτύπων στην εικόνα του σώματος και στην ανάρρωση και την ευημερία όσων πάσχουν από διατροφικές διαταραχές.
Οικογενειακή δυναμική και πίεση
Πολλές περιπτώσεις διατροφικών διαταραχών έχουν βαθιές ρίζες σε πολύπλοκες οικογενειακές δυναμικές που ασκούν αδικαιολόγητη πίεση στα άτομα, ιδίως στις νεαρές γυναίκες, να ανταποκριθούν σε μη ρεαλιστικές προσδοκίες. Εντός της οικογενειακής μονάδας, η πίεση αυτή μπορεί να είναι ανεπαίσθητη ή φανερή και συχνά δεν αναγνωρίζεται από τα μέλη της οικογένειας ως παράγοντας που συμβάλλει στη διαταραχή. Ο ίδιος ο ασθενής μπορεί να μην αντιλαμβάνεται καν ότι το οικογενειακό περιβάλλον επιδεινώνει τον αγώνα του με το φαγητό.
Η επιδίωξη για τελειότητα, είτε από ακαδημαϊκή, αισθητική ή συμπεριφορική άποψη, μπορεί να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα συνεχούς ελέγχου. Αυτό το περιβάλλον μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη επιβλαβών μηχανισμών αντιμετώπισης, όπως οι διαταραγμένες διατροφικές συνήθειες.
Κατα την διάρκεια της ψυχοθεραπείας είναι ζωτικής σημασίας η συμμετοχή σε ανοιχτούς διαλόγους που ενθαρρύνουν την αυτοκριτική και την αυτογνωσία, τόσο για το άτομο όσο και για τα μέλη της οικογένειας. Στόχος είναι η επαναπροσαρμογή της δυναμικής της σχέσης και η ανακούφιση από την εσωτερικευμένη πίεση που μπορεί να εκδηλωθεί ως καταστροφική διατροφική συμπεριφορά.
Η θεραπεία θα πρέπει να είναι ολιστική, αντιμετωπίζοντας όχι μόνο τα συμπτώματα, αλλά και τα υποκείμενα συναισθηματικά και σχεσιακά ζητήματα.
Αναγνωρίζοντας ψυχολογικά ερεθίσματα
Ψυχολογικά ερεθίσματα, όπως το άγχος, το τραύμα ή η χαμηλή αυτοεκτίμηση, συχνά πυροδοτούν την εμφάνιση διαταραγμένης διατροφικής συμπεριφοράς στα άτομα. Αυτά τα εναύσματα είναι πολύπλευρα και βαθιά συνυφασμένα με την προσωπική ιστορία, τις κοινωνικές πιέσεις και τις οικογενειακές δυναμικές.
Η κατανόηση των βαθύτερων αιτιών αυτών των συμπεριφορών δεν έχει να κάνει με την απόδοση ευθυνών, αλλά με την προώθηση μιας βαθύτερης κατανόησης των εμπειριών του ατόμου. Ένας στρεσογόνος παράγοντας για ένα άτομο μπορεί να είναι εντελώς καλοήθης για ένα άλλο, υπογραμμίζοντας τη σημασία της εξατομικευμένης φροντίδας.
Η σχέση με το φαγητό μπορεί να αποτελεί εκδήλωση άλυτων ψυχολογικών προβλημάτων. Είναι σημαντικό να είστε σε εγρήγορση στην παρατήρηση μοτίβων συμπεριφοράς που μπορεί να σηματοδοτούν μια προβληματική σχέση με το φαγητό και να προσεγγίζετε τα άτομα με ευαισθησία και ενσυναίσθηση.
Ο ρόλος των οργανικών παραγόντων
Όσον αφορά το ρόλο των οργανικών παραγόντων, είναι ζωτικής σημασίας να αποκλείονται τα φυσιολογικά αίτια όταν αξιολογείται κάποιος που αναφέρει αίσθημα ναυτίας μετά το φαγητό. Οι οργανικοί παράγοντες μπορεί να περιλαμβάνουν μια σειρά από γαστρεντερικά προβλήματα, μεταβολικές διαταραχές, δυσανεξίες στα τρόφιμα ή ακόμη και λοιμώξεις. Αυτές οι καταστάσεις μπορεί να εκδηλώσουν συμπτώματα παρόμοια με αυτά που παρατηρούνται στις ψυχολογικές διατροφικές διαταραχές, όπως εμετός μετά την κατανάλωση. Συνεπώς, μια ενδελεχής ιατρική αξιολόγηση είναι απαραίτητη για τον εντοπισμό τυχόν υποκείμενων οργανικών αιτιολογιών.
Διαγνωστικές εξετάσεις, όπως αιματολογικές εξετάσεις, απεικονιστικές εξετάσεις και ενδοσκόπηση, μπορεί να συνιστώνται για την αποκάλυψη τυχόν προβλημάτων σωματικής υγείας που μπορεί να συμβάλλουν στα συμπτώματα του ασθενούς. Τα θεραπευτικά σχέδια θα ποικίλλουν ανάλογα, στοχεύοντας στον συγκεκριμένο οργανικό παράγοντα που εντοπίζεται.
Σε περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει οργανική αιτία, γίνεται φανερό ότι το πρόβλημα είναι ψυχολογικής φύσης. Εδώ, η εστίαση μετατοπίζεται στις παρεμβάσεις ψυχικής υγείας. Ανεξάρτητα από την προέλευση, μια διεπιστημονική προσέγγιση αποδεικνύεται συχνά ευεργετική, με τη συμμετοχή διατροφολόγων, ψυχολόγων και ιατρών που συνεργάζονται συντονισμένα για την παροχή ολοκληρωμένης φροντίδας για τις σωματικές και συναισθηματικές ανάγκες του ατόμου.
Η σημασία των διατροφικών σχέσεων
Υπό το πρίσμα της απουσίας οργανικών παραγόντων, η διερεύνηση της σχέσης του ατόμου με το φαγητό καθίσταται κρίσιμη πτυχή για την κατανόηση και τη θεραπεία των διατροφικών διαταραχών που εκδηλώνονται με συμπτώματα όπως ο μεταγευματικός έμετος. Η δυναμική μεταξύ ενός ατόμου και των διατροφικών του συνηθειών συχνά αντανακλά βαθύτερα ψυχολογικά ζητήματα, πολλά από τα οποία μπορεί να προέρχονται από οικογενειακές πιέσεις και κοινωνικές προσδοκίες. Είναι επιτακτική ανάγκη για όσους ασκούν τα βοηθητικά επαγγέλματα να αναγνωρίζουν αυτές τις πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις και να τις αντιμετωπίζουν με ενσυναίσθηση και εξειδίκευση.
Μια διαταραγμένη σχέση με το φαγητό μπορεί να υποδηλώνει ανεπίλυτες συναισθηματικές συγκρούσεις, ιδίως γύρω από τις μητρικές φιγούρες και την ανάπτυξη της ταυτότητας. Για παράδειγμα, η εσωτερίκευση μιας τεταμένης σχέσης με μια μητρική φιγούρα μπορεί να οδηγήσει σε βουλιμικές συμπεριφορές, ενώ η απόλυτη απόρριψη μιας τέτοιας σχέσης μπορεί να παρατηρηθεί σε ανορεξικά πρότυπα, συχνά συνοδευόμενα από διαστρέβλωση της εικόνας του σώματος.
Τελικά, ο στόχος είναι να προωθηθεί η ευημερία μέσω μιας ισορροπημένης και ψυχολογικά τεκμηριωμένης προσέγγισης της διατροφής και της εικόνας του σώματος.
Πολιτιστικές επιρροές στις διατροφικές συνήθειες
Τα πολιτιστικά πρότυπα και οι κοινωνικές αξίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της ατομικής διατροφικής συμπεριφοράς και της στάσης απέναντι στα τρόφιμα. Σε πολλές κοινωνίες, τα παραδοσιακά έθιμα υπαγορεύουν όχι μόνο τι καταναλώνεται αλλά και πώς προετοιμάζεται και καταναλώνεται. Αυτό έχει βαθιές επιπτώσεις στην ψυχική και σωματική υγεία των ατόμων, ιδίως όταν τα πολιτισμικά ιδεώδη έρχονται σε σύγκρουση με τις προσωπικές ανάγκες ή όταν επιβάλλουν μη ρεαλιστικά πρότυπα ομορφιάς και σχήματος σώματος.
Οι διατροφικές διαταραχές είναι συχνά σύμπτωμα βαθύτερων ψυχολογικών ζητημάτων και οι πολιτισμικές πιέσεις μπορούν να επιδεινώσουν αυτές τις καταστάσεις. Σε περιβάλλοντα που εξιδανικεύουν ορισμένους σωματότυπους ή όπου το φαγητό διαπνέεται από συμβολική σημασία, τα άτομα μπορεί να αναπτύξουν ανθυγιεινές σχέσεις με το φαγητό. Η επιθυμία συμμόρφωσης με τις κοινωνικές προσδοκίες μπορεί να οδηγήσει σε πρακτικές όπως η περιοριστική διατροφή, η υπερκατανάλωση τροφής ή η κάθαρση.
Επομένως, η θεραπεία και η υποστήριξη πρέπει να είναι πολιτισμικά ευαίσθητες, αντιμετωπίζοντας όχι μόνο τις ψυχολογικές και σωματικές πτυχές των διατροφικών διαταραχών, αλλά και τις κοινωνικές επιρροές που συμβάλλουν σε αυτές.
Βουλιμία
Η νευρική βουλιμία, η οποία χαρακτηρίζεται από επεισόδια αδηφαγίας που ακολουθούνται από αντισταθμιστικές συμπεριφορές όπως ο αυτοπροκαλούμενος έμετος, αντανακλά μια σύνθετη αλληλεπίδραση ψυχολογικών συγκρούσεων που συχνά έχουν τις ρίζες τους στην οικογενειακή δυναμική. Αυτή η διαταραχή, που επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες, είναι γνωστό ότι είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί, ιδίως όταν εκδηλώνεται αργότερα στη ζωή. Εν μέσω της σημερινής πολιτιστικής έμφασης στη λεπτή σωματική διάπλαση, η επικράτηση της βουλιμίας αυξάνεται, ωστόσο η αιτιολογία της εκτείνεται πέρα από τα σύγχρονα πρότυπα ομορφιάς σε πιο βαθιά ζητήματα εντός της οικογενειακής δομής.
Οι οικογένειες μπορεί να ασκούν εν αγνοία τους πιέσεις που συμβάλλουν στη βουλιμία, με τους στρεσογόνους αυτούς παράγοντες να είναι αόρατοι τόσο για την οικογένεια όσο και για τον πάσχοντα. Σε περιπτώσεις όπου η βουλιμία συνυπάρχει με κάποιο οργανικό πρόβλημα, η αντιμετώπιση της σωματικής αιτίας μπορεί να είναι θεραπευτική. Ωστόσο, όταν η βουλιμία υφίσταται μεμονωμένα, το πρόβλημα είναι εγγενώς ψυχολογικό, γεγονός που καθιστά αναγκαία μια θεραπευτική προσέγγιση.
Η σχέση με το φαγητό είναι ένας κρίσιμος δείκτης υγείας. Ενώ τα περισσότερα άτομα αναπτύσσουν μια λογικά υγιή σχέση με το φαγητό, επηρεαζόμενη από το προσωπικό και πολιτισμικό πλαίσιο, άλλα αντιμετωπίζουν σημαντικές διαταραχές.
Ανορεξία
Πολλά άτομα που πάσχουν από νευρική ανορεξία απορρίπτουν ενεργά την τροφή, μια συμπεριφορά που αντικατοπτρίζει την άρνησή τους να αποδεχτούν μια προβληματική σχέση με τις μητρικές φιγούρες, οδηγώντας κατά συνέπεια σε μια διαστρεβλωμένη εικόνα του σώματος. Αυτή η πάθηση, που απαντάται κυρίως σε γυναίκες, γίνεται πιο ανθεκτική στη θεραπεία όσο πιο αργά εκδηλώνεται.
Η τρέχουσα κοινωνική προτίμηση για λεπτή σωματική διάπλαση μπορεί να επιδεινώσει το ζήτημα, ωστόσο οι ρίζες της ανορεξίας συχνά βρίσκονται σε πολύπλοκες οικογενειακές δυναμικές που ασκούν αδικαιολόγητη πίεση, χωρίς να αναγνωρίζονται τόσο από την οικογένεια όσο και από το άτομο.
Οι διατροφικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένων των επαναλαμβανόμενων μεταγευματικών εμετών και της περιοριστικής διατροφής, ενέχουν σημαντικούς κινδύνους για την υγεία. Ενώ ορισμένες περιπτώσεις οφείλονται σε φυσιολογικά αίτια που μπορούν εύκολα να αντιμετωπιστούν με ιατρική παρέμβαση, το βασικό σενάριο της ανορεξίας δεν έχει τέτοιο οργανικό έναυσμα και απαιτεί ψυχολογική διερεύνηση.
Η τροφή αποτελεί σύμβολο της ευημερίας και οι αποκλίσεις στις διατροφικές συνήθειες – από την αποφυγή του κρέατος έως τις διάφορες διατροφικές φιλοσοφίες – αναδεικνύουν τους υποκείμενους ψυχοκοινωνικούς παράγοντες. Για πολλούς, μια υγιής σχέση με το φαγητό είναι εφικτή παρά τις ατομικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες. Ωστόσο, για όσους έχουν διαταραγμένη σχέση με το φαγητό, οι λόγοι είναι βαθιά προσωπικοί και συμβολικοί.
Στην ουσία, όταν πρόκειται για ανορεξία, η απόρριψη του μητρικού και η επακόλουθη διαστρέβλωση της εικόνας του σώματος αντανακλούν ένα βαθύ ψυχολογικό αδιέξοδο που απαιτεί προσεκτική, συμπονετική προσοχή.
Συμπερασματικά, οι διατροφικές διαταραχές όπως η νευρική βουλιμία είναι πολύπλευρες καταστάσεις που επηρεάζονται από κοινωνικούς, οικογενειακούς και ατομικούς παράγοντες.
Η αναγνώριση των ψυχολογικών εκλυτικών παραγόντων, των οργανικών παραγόντων και των πολιτισμικών επιπτώσεων στις διατροφικές συνήθειες είναι απαραίτητη για την κατανόηση αυτών των διαταραχών.
Η αποτελεσματική θεραπεία απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που να αντιμετωπίζει την πολύπλοκη σχέση μεταξύ των ατόμων και των προτύπων κατανάλωσης τροφής τους, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τις ευρύτερες επιπτώσεις των προτύπων εικόνας του σώματος και της οικογενειακής δυναμικής στην ψυχική υγεία.
*Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα
Η διαδικασία της ψυχοθεραπείας απαιτεί δέσμευση, αφοσίωση και απευθύνεται μόνο σε όσους βλέπουν σοβαρά οτι χρειάζεται να αλλάξουν τη ζωή τους. Αν σκέφτεστε να ξεκινήσετε αυτό το ταξίδι, καλέστε με στο 211 71 51 801 για να κλείσετε ένα ραντεβού και να δούμε μαζί πώς μπορώ να σας βοηθήσω.
Μιχάλης Πατεράκης
Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής
University of Indianapolis University of Middlesex
Καρνεάδου 37, Κολωνάκι
Δέχομαι κατόπιν ραντεβού
Τηλ: 211 7151 801
www.psychotherapy.net.gr
www.mixalispaterakis.gr
