Βουλιμικά Επεισόδια

Η ψυχογενής βουλιμία είναι σύνδρομο το οποιο χαρακτηριζεται απο επανειλημμένα επεισόδια υπερφαγιας και απο υπερβολική υπεραπασχόληση με τον έλεγχο του σωματικού βάρους. Τα συμπτώματα αυτα οδηγούν τον ασθενη να υιοθετήσει ακραία μέτρα για να μετριάσει την «παχυντική» επίδραση των προσλαμβανομένων τροφών. Η ψυχογενης βουλιμια σχετίζεται με την ψυχογενη ανορεξια λογω της εμφανισης κοινών ψυχοπαθολογικών στοιχείων στις δυο καταστάσεις. Η κατανομή ηλικίας και φύλου ειναι παρόμοια προς εκεινη της ψυχογενους ανορεξιας αλλα η ηλικία έναρξης τεινει να ειναι ελαφρώς καθυστερημενη. Η ψυχογενης βουλιμια μπορεί να θεωρηθεί ως υπολειμμα της επιμενουσας Ψυχογενους ανορεξιας (μολονότι μπορεί επισης να παρατηρηθεί και η αντιστροφη διαδοχή). Μια ασθενής, η οποια προηγουμένως ηταν ανορεκτική, μπορεί πρώτα να παρουσιάσει βελτίωση ως αποτελεσμα της αύξησης του σωμαστικού βάρους καί πιθανώς της εμμήνου ρύσεως, στη συνέχεια ομως μπορεί να εγκατασταθεί μία κακοήθης κατάσταση εναλλαγής υπερφαγίας και εμέτων. Οι επανειλημμένοι έμετοι μπορεί να οδηγήσουν σε ηλεκτρολυτικές διαταραχές, σωματικές επιπλοκές (τετανία, επιληπτικούς σπασμούς, καρδιακές αρρυθμίες, μυϊκή αδυναμία) και σε περαιτέρω σημαντική απώλεια σωματικου βάρους).